PvdA en Tweede Kamerverkiezingen 2006

De PvdA¹ haalde bij de verkiezingen van 22 november 2006 33 zetels in de Tweede Kamer². Lijsttrekker was Wouter Bos³. Het verkiezingsprogramma was getiteld 'Samen sterker - werken aan een beter Nederland'. De PvdA had voor de verkiezingen 42 zetels in de Tweede Kamer.

De PvdA haalde bij de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november 2006 2.085.077 (21,2%) van de 9.838.683 uitgebrachte stemmen. De partij haalde hiermee 33 zetels, waarvan 2 restzetels.

Om de voorkeursdrempel te halen waren 16.397 stemmen (25% van de kiesdeler) nodig. Hieraan voldeden:

De PvdA ging de verkiezingen in met het programma 'Samen Sterker - Werken aan een beter Nederland' en richtte zich vooral op kinderen. Er waren twee veranderingen op te merken in vergelijking met voorgaande verkiezingsprogramma's. Ten eerste wilde de PvdA de rol van de overheid verkleinen, daarnaast lag er minder nadruk op immigratie, integratie en veiligheid.

De speerpunten van het verkiezingsprogramma voor de Tweede Kamerverkiezingen in 2006 waren:

Sociaal- en financieel-economische doelstellingen

• - 

  welgestelde 65-plussers betalen vanaf 2011 mee aan de AOW
• - 

  hypotheekrenteaftrek beperken tot maximaal 42 procent
• - 

  drie dagen per week kinderopvang voor kinderen tot en met 12 jaar gratis, voor werknemer én werkgever
• - 

  voor elke werknemer een werkbonus van 500 euro
• - 

  voor bijstandsgerechtigden, pas na drie jaar aanspraak op eigen kapitaal
• - 

  betaald ouderschapsverlof (70% van het minimumloon) in de eerste zes maanden na geboorte van een kind
• - 

  15.000 gesubsidieerde (Melkert) banen in instellingen als scholen, beveiliging, sportclubs en ziekenhuizen
• - 

  introductie van een markt voor persoonlijke dienstverlening (schoonmaak,tuinonderhoud, boodschappendienst), dit werk is tot 500 euro per maand onbelast
• - 

  gratis openbaar vervoer in daluren voor 65-plussers en gehandicapten.

Zorg

• - 

  verlaging van de nominale premie naar 400 euro
• - 

  de terugkeer van de tandheelkundige zorg en de anticonceptiepil in het basispakket
• - 

  het inzetten van 2500 extra hulpverleners in de verpleeghuiszorg
• - 

  in het kader van 'eerlijk delen'; het afschaffen van de no-claim regeling en grotendeels inkomensafhankelijke premies.

Veiligheid

• - 

  uitzetting van criminele imams en criminele/overlastgevende illegalen
• - 

  een wijkagent voor elke buurt
• - 

  hogere straffen voor agressie tegen publieke en private dienstverleners (leraren, ambulancepersoneel).

Onderwijs

• - 

  investering van 2,1 miljard euro extra in het onderwijs onder andere voor 10 procent salarisverhoging voor leraren in het basisonderwijs en VMBO
• - 

  meer beleidsvrijheid voor scholen
• - 

  gratis schoolboeken.

Vreemdelingenbeleid en integratie

• - 

  een generaal pardon voor in Nederland verblijvende asielzoekers die nog onder de oude Vreemdelingenwet een verblijfsvergunning hebben aangevraagd
• - 

  geen scheiding van gezinnen die het land worden uitgezet
• - 

  inburgering van iedereen, iedereen kent de Nederlandse taal en Nederlandse normen.

Overig

• - 

  elke keer dat de overheid een nieuwe regel maakt, wordt een oude regel afgeschaft
• - 

  invoering van een correctief referendum
• - 

  de burgemeester wordt gekozen door de gemeenteraad
• - 

  kiezers stemmen of op een partij of op een kandidaat
• - 

  hardere aanpak van dierenmishandeling
• - 

  het overbodig maken van voedselbanken binnen vier jaar.

Letterlijke tekst

Overzicht van de kansrijke PvdA-kandidaten

Meer over

• 1. 

  De Partij van de Arbeid (PvdA) is een progressieve, sociaaldemocratische partij. De partij werd opgericht in 1946 als een voortzetting van de vooroorlogse Sociaal-Democratische Arbeiders Partij (SDAP), de Vrijzinnig-Democratische Bond (VDB) en de Christelijk-Democratische Unie (CDU). De PvdA trok samen met GroenLinks op en deed met een gezamenlijke lijst mee aan de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november 2023. Frans Timmermans leidt de gezamenlijke fractie in de Tweede Kamer.
   
• 2. 

  De Tweede Kamer is deel van de volksvertegen­woor­di­ging. Zij speelt een belangrijke rol bij de totstandkoming van wetten, controleert de regering en beslist over de vraag of een kabinet (of bewindspersoon) genoeg vertrouwen heeft.
   
• 3. 

  Uit het bedrijfsleven afkomstige partijleider van de PvdA in de jaren 2002-2010. Werkte na zijn studie economie en politicologie ruim negen jaar in binnen- en buitenland voor Shell. Werd daarna Tweede Kamerlid en spoedig staatssecretaris van Financiën. In 2002 de eerste direct gekozen lijsttrekker van de PvdA. Leidde in 2003 zijn partij naar electoraal herstel, maar zag onderhandelingen met het CDA mislukken. Na vier jaar oppositie in 2007 vicepremier en minister van Financiën. Oogstte waardering voor de wijze waarop hij de gevolgen van de internationale financiële crisis aanpakte. Niet lang na de breuk in het kabinet-Balkenende IV koos hij voor zijn jonge gezin en verliet hij de politiek. Goed debater, die echter soms aarzelde over de koers van zijn partij. Tegenstanders betichtten hem daarom wel van 'draaien'. Was bestuursvoorzitter van VU Medisch Centrum en is nu voorzitter van het bestuur van Menzis.
   
• 4. 

  In Rotterdam-Zuid opgegroeide dochter uit een Turks gastarbeidersgezin, die voor de PvdA Tweede Kamerlid en staatssecretaris was. In de Kamer woordvoerster justitie en defensie. Was daarvoor werkzaam bij het Landelijk Bureau Racismebestrijding en bij het ministerie van Binnenlandse Zaken (directie coördinatie Integratiebeleid minderheden). In het kabinet-Balkenende IV had zij als staatssecretaris onder meer vreemdelingen- en asielbeleid in haar takenpakket en voerde zij een 'pardonregeling' door. Nadien opnieuw Kamerlid en voorzitter van de vaste commissie voor Buitenlandse Zaken. Vanwege haar zakelijke opstelling een ook door tegenstanders gerespecteerde politica. Was van 2012 tot 2019 vicepresident communications bij een Shell-divisie, sindsdien is ze commissaris bij NS.
   
• 5. 

  Getalenteerde, nogal serieuze PvdA-politica, die na onderzoeker, beleidsmedewerker en universitair docent te zijn geweest, al snel een prominent Tweede Kamerlid werd. Hield zich bezig met volksgezondheid, sociale zaken en cultuur en was bij de mislukte formatie van 2003 secondant van partijleider Wouter Bos. In het kabinet-Balkenende IV was zij als staatssecretaris verantwoordelijk voor onder meer medische ethiek, de wmo, zorg, ouderenbeleid en sport. Keerde, na ruim anderhalf jaar rector van de Hogeschool van Amsterdam te zijn geweest, in 2012 in Rutte II terug als minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Voerde het omstreden sociaal leenstelsel in. Werd in 2018 hoogleraar in Leiden aan de medische en de governance faculteit. Haar vader overleefde als jongen de Japanse kampen en zij schreef daar een boek over. Was al jong maatschappelijk betrokken.
   
• 6. 

  Sharon Dijksma (1971) is sinds 17 december 2020 burgemeester van Utrecht. Zij was van 18 december 2012 tot 3 november 2015 staatssecretaris van Economische Zaken (met name voor landbouw) en van 3 november 2015 tot 26 oktober 2017 staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu (met name voor milieu) in het kabinet-Rutte II. Van 22 februari 2007 tot 23 februari 2010 was zij staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap in het kabinet-Balkenende IV. Verder was zij in de jaren 1994-2007, 2010-2012 en 2017-2018 Tweede Kamerlid voor de PvdA. Zij was toen onder meer fractiesecretaris. In 1992-1994 was mevrouw Dijksma voorzitter van de Jonge Socialisten en in de periode 2018-2020 wethouder van verkeer en vervoer van Amsterdam. Bij haar aantreden als Tweede Kamerlid in 1994 was zij het tot dan jongste Kamerlid.
   
• 7. 

  Jurist en PvdA-politicus en -bestuurder. Begon zijn loopbaan bij de rechtelijke macht en was rechter in Amsterdam en vicepresident van de rechtbank in Haarlem. Kwam in mei 2002 als één van de weinige nieuwkomers in de PvdA-fractie en ontpopte zich daar snel als een gewaardeerde justitie-woordvoerder. Sprak onder meer over strafrecht, terrorismebestrijding, rechtshandhaving, het Openbaar Ministerie en personenrecht en diende enkele initiatiefvoorstellen in. Hield zich ook bezig met Koninkrijksaangelegenheden. Werd in 2008 burgemeester van Utrecht, maar zag na zes jaar af van een tweede termijn. Sinds 1 augustus 2016 is hij voorzitter van de Autoriteit Persoonsgegevens.