Achtergrond: moeilijkheden in benoemingsproces Commissie-Von der Leyen niet uitzonderlijk

Wednesday, November 13 2019, 14:25

DEN HAAG (PDC) - De Commissie-Von der Leyen treedt op zijn vroegst op 1 december aan. Dat is een maand later dan oorspronkelijk gepland. Drie beoogde Eurocommissarissen1 zijn afgewezen. Eén van de vervangers, de Franse Thierry Breton2, werd gisteren maar met een nipte meerderheid door de juridische commissie van het Europees Parlement3 goedgekeurd.

Naar alle waarschijnlijkheid wacht hem morgen een lastige hoorzitting met de EP-commissie Interne markt en consumentenbescherming (IMCO)4. Door velen wordt daarom geconcludeerd dat Von der Leyen5 het nu al moeilijk heeft en dat weinig goeds belooft voor de nieuwe Commissie. Toch is het niet ongewoon dat een nieuwe Commissie enige hordes moet nemen in het benoemingsproces. Dat gold ook voor de Commissies onder leiding van Barroso6 en Juncker7.

De Commissie-Barroso I8, die in 2004 aantrad, was de eerste Commissie waarvan de Eurocommissarissen door EP-commissies moesten worden goedgekeurd. Toen werd de Italiaanse kandidaat Rocco Buttiglione9, die de portefeuille Justitie, Vrijheid en Veiligheid zou krijgen, afgewezen vanwege zijn visie over homeseksualiteit. Een aantal andere kandidaten was ook weinig overtuigend, met als gevolg dat de PES-fractie10 niet voor de voorgestelde samenstelling van de Commissie wilde stemmen en de ALDE-fractie sterk twijfelde. Daarom besloot Barroso om zowel Buttiglione als de Let Ingrida Udre11 te laten vervangen en wat met de posten te schuiven. Uiteindelijk trad de Commissie-Barroso op 22 november aan: drie weken later dan gepland.

In 2010 moest ook een nieuwe kandidaat voorgedragen worden. De Bulgaarse Christendemocraat Rumiana Jeleva12 werd te licht bevonden en vervangen door Kristalina Georgieva13. Daarnaast moesten een sociaaldemocraat en een liberale kandidaat van de Commissie-Barroso II14 op herkansing komen. De liberaal was de Nederlandse Neelie Kroes15, die in de Commissie-Barroso I al de functie van Europarlementariër bekleedde. De liberale fractie gaf destijds aan te vermoeden dat Kroes als liberale zondeboek moest worden aangewezen omdat er van de twee andere grote fracties al kandidaten in de problemen waren gekomen. Deze speculatie over 'politieke spelletjes' tijdens de hoorzittingen zien we nu terug bij de benoeming van de Commissie-Von der Leyen.

De benoeming van de Commissie-Juncker16 verliep evenmin vlekkeloos, al trad deze, net zoals de Commissie-Barroso II, wel op tijd aan. De Britse kandidaat Jonathan Hill17 moest voor een tweede hoorzitting verschijnen en de Hongaar Tibor Navracsics kreeg een herkansing in briefvorm. De Spaanse Christendemocraat Miguel Arias Cañete werd na de eerste hoorzitting ook niet goedgekeurd. Dit gebeurde pas nadat een onderzoek van de juridische commissie uitwees dat er geen sprake was van belangenverstrengeling.

Daarnaast kende de Commissie een definitieve afwijzing, en dan nog wel van een beoogd vicevoorzitter: de Sloveense Alenka Bratušek werd in de eerst ronde hoorzittingen door een ruime meerderheid weggestemd en besloot zich vervolgens terug te trekken. Haar kandidatuur was vooral controversieel omdat zij als Sloveense premier zichzelf had genomineerd.

De problemen waar de Commissie-Von der Leyen in haar benoemingsproces tegenaan is gelopen, zijn dus niet uitzonderlijk. Sinds de invoering van hoorzittingen van kandidaat-Eurocommissarissen in het Europees Parlement is het gebruikelijk dat er enkele kandidaten sneuvelen. Er kunnen nu dus nog geen conclusies worden getrokken over de toekomst van de Commissie.

Verwant nieuws

  • Wie heeft de slag om Brussel gewonnen? (4 november 2019)
  • Nieuwe Europese Commissie: meer vrouwen en meer politieke variatie (30 september 2019)

Read more ...

  • Hoorzittingen Commissie-Von der Leyen
  • Verdeling Europese topfuncties in 2019
  • Wie doet wat: Europese instellingen en organen

  • 1. 
    Een Eurocommissaris is één van de 27 leden van de Europese Commissie en heeft als taak het behartigen van het algemeen belang van de Europese Unie. Iedere commissaris heeft een eigen portefeuille. Een aantal Eurocommissarissen zijn tevens vicevoorzitter van de Commissie.
     
  • 2. 
    Thierry Breton (1955) is Commissioner on behalf of France in the Commission-Von der Leyen since December 1st 2019. He is responsible for the internal market. Breton is a member of Les Républicains, a centre-right conservative party. He was minister for economy, finance and industry from 2005-2007 and led large French (state) corporation including France Télécom and ATOS.
     
  • 3. 
    The European Parliament is the EU's law-making body. It is directly elected by EU voters every 5 years.
    What does the Parliament do?
    The Parliament has 3 main roles:
    Legislative
     
  • 4. 
    This Parliamentary Committee on Internal Market and Consumer Protection is responsible for:
     
  • 5. 
    Ursula von der Leyen (1958) is the Commission president on behalf of Germany since December 1st 2019. She was minister for family & youth, later minister for labor & social affairs and finally for defence in Merkel led-governments from 2005 to 2019. Von der Leyen is a member of the German christian democrats (CDU).
     
  • 6. 
    José Manuel Durão Barroso (1956) is president of the European Commission. He has been in office since the 18th of November 2004. Prior to his installation as Commission president Barroso served as state secretary for foreign affairs and prime minister of Portugal. He holds a degree in political sciences and has worked in academia for a number of years. Barroso is member of the PSD (Partido Social Democrata), a centre-right party allied to the European People's Party.
     
  • 7. 
    Jean-Claude Juncker (1945) is the president of the European Commission. Juncker is a member of the Luxembourg party Christian Social People's Party (CVP), which is aligned with the European People's Party. Juncker server as prime minister of Luxembourg for nearly twenty years.
     
  • 8. 
    Deze Commissie trad op 22 november 2004* aan en bleef tot 10 februari 2010 in functie. De voorzitter van de Commissie was de Portugese politicus José Manuel Barosso. VVD-politica Neelie Kroes was Eurocommissaris voor mededinging.
     
  • 9. 
    Rocco Buttiglione (1948) was in 2004 kandidaat-eurocommissaris. Eerder was hij minister van Europese Zaken in Italië, en hoogleraar politieke filosofie aan de Universiteit van de Heilige Pius V in Rome.
     
  • 10. 
    De Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten (S&D) is de sociaaldemocratische fractie in het Europees Parlement. De fractie is ontstaan als een alliantie tussen de Partij van de Europese Sociaal-Democraten (PES) en de Italiaanse Democratische Partij.
     
  • 11. 
    Ingrida Udre (Letland) was in 2004 (tijdelijk) lid van de Europese Commissie, belast met fiscaal beleid en de douane-unie. Daarvoor was zij minister van Economische Zaken.
     
  • 12. 
    De Bulgaarse Rumiana Jeleva (1969) was in 2010 kandidaat voor het lidmaatschap van de Europese Commissie, belast met internationale samenwerking en humanitaire hulp. Op 19 januari 2010 trok zij zich terug vanwege door het Europees Parlement geuite bedenkingen. Mevrouw Jeleva is doctor in de sociologie en was universitair docente in Sofia. In het Europees Parlement vervulde zij een vooraanstaande functie in de fractie van de Europese Volkspartij. Sinds juli 2009 is zij minister van Buitenlandse Zaken namens de conservatieve partij GERB.
     
  • 13. 
    De Bulgaarse Kristalina Georgieva (1953) was in 2010-2017 lid van de Europese Commissie. Vanaf november 2014 was zij in de Commissie-Juncker vicevoorzitter en commissaris belast met begroting en personeelsbeleid. In de Commissie-Barroso (2010-2014) had zij de portefeuille humanitaire hulp. Mevrouw Georgieva werkte sinds 1993 bij de Wereldbank en was vicepresident van die bank. Zij is een deskundige op het gebied van duurzame ontwikkeling, was hoogleraar in Sofia en bekleedde wereldwijd gasthoogleraarschappen aan diverse universiteiten. Mevrouw Georgieva behoort tot de centrumrechtse GERB. Sinds 1 oktober 2019 is zij directeur van het IMF.
     
  • 14. 
    Deze Europese Commissie was in functie van 10 februari 2010 tot 1 november 2014. Voorzitter was de Portugees José Manuel Barroso, die op 16 september 2009 door het Europees Parlement werd gekozen. VVD-politica Neelie Kroes was een van de vicevoorzitters van de Commissie en was beslast met de portefeuille digitale agenda, nadat zij in Commissie-Barrosso I verantwoordelijk was geweest voor mededingingsbeleid.
     
  • 15. 
    Neelie Kroes, dochter van een Rotterdamse vervoersondernemer, was tussen 1971 en 2014 als VVD-politica in vele functies actief. Zij werd in 1971 Tweede Kamerlid en was toen woordvoerster vervoer en onderwijs. In het eerste kabinet-Van Agt (1977-1981) was zij staatssecretaris van vervoerszaken en PTT-zaken. Daarna was mevrouw Kroes minister van Verkeer en Waterstaat in het kabinet-Lubbers I (1982-1986) en kabinet-Lubbers II (1986-1989). In die functie was zij onder meer verantwoordelijk voor de spreiding van de PTT (hoofddirectie naar Groningen) en voor de verzelfstandiging van de PTT. Na haar ministerschap werd zij onder meer president van Universiteit Nijenrode en had zij vele functies in het bedrijfsleven. In 2004-2010 was mevrouw Kroes als Europees commissaris belast met mededinging. In de Commissie-Barroso II (2010-2014) had zij de portefeuille digitale agenda en was zij tevens vicevoorzitter van de Europese Commissie.
     
  • 16. 
    Deze Europese Commissie was in functie van 1 november 2014 tot 1 december 2019 en volgde de Commissie-Barroso II op. Voorzitter was de Luxemburgse oud-premier Jean-Claude Juncker. De Nederlandse Frans Timmermans was één van de vicevoorzitters en was belast met betere regelgeving, relaties met de Europese instellingen, rechtsregels, fundamentele rechten en duurzame ontwikkeling.
     
  • 17. 
    Lord Hill (1960) was van 1 november 2014 tot 15 juli 2016 lid van de Europese Commissie namens het Verenigd Koninkrijk. Hij maakte na het Brexit-referendum zijn aftreden bekend. In de Commissie-Juncker was hij belast met financiële stabiliteit, financiële dienstverlening en gezamenlijke kapitaalmarkt. Lord Hill is lid van de Conservatieve Partij. Hij was adviseur en medewerker van minister Clarke en van minister-president Major en werkte in het bedrijfsleven. In 2010 werd hij lid van het Hogerhuis en onderstaatssecretaris voor scholen. In 2013-2014 was hij leider van de Conservatieven in het Hogerhuis en minister in het kabinet-Cameron.