Eurodac-verordening

Deze verordening van 11 december 2000 maakt het mogelijk een systeem te ontwikkelen waarin vingerafdrukken van asielzoekers en illegale immigranten geïdentificeerd en vergeleken kunnen worden. Dit zal de toepassing van de verordening 'Dublin III¹' vergemakkelijken. De Dublin III verordening heeft tot doel vast te kunnen stellen welke EU-lidstaat² de asielaanvraag moet onderzoeken. De Eurodac-verordening wordt niet alleen door de EU-lidstaten toegepast, maar ook door andere landen die de Dublin-verordening uitvoeren. Het gaat hierbij om IJsland, Noorwegen en Zwitserland.

Doordat het Eurodac-systeem³ het mogelijk maakt vingerafdrukken te vergelijken, kunnen de EU-lidstaten achterhalen of de desbetreffende immigrant of asielzoeker al asiel heeft aangevraagd in een andere EU-lidstaat en of de persoon onrechtmatig het grondgebied van de Europese Unie⁴ (EU) is binnen gekomen.

Naast de digitale vingerafdrukken kunnen EU-lidstaten ook aanvullende informatie vinden, zoals de oorsprong, de plaats en de datum van de asielaanvraag, het geslacht, een referentienummer en de datum van de vingerafdrukken. Deze informatie is enkel beschikbaar voor personen ouder dan 14 jaar en worden door een centrale eenheid in het systeem ingevoerd.

De gegevens worden vernietigd wanneer de asielzoeker of immigrant:

• - 

  een verblijfsvergunning heeft gekregen;
• - 

  het grondgebied van de EU-lidstaten heeft verlaten;
• - 

  het burgerschap van een EU-lidstaat heeft verkregen.

De EU-lidstaten die gegevens naar Eurodac zenden, moeten garanderen dat het nemen van vingerafdrukken rechtmatig gebeurt. Dat geldt ook voor alle zaken rondom de verwerking, het toezenden, het bewaren en het verwijderen van de gegevens.

De Europese Commissie⁵ ziet erop toe dat de Eurodac verordening correct wordt toegepast door de centrale eenheid en zij neemt alle nodige maatregelen voor de beveiliging van deze eenheid.

Nationale toezichthoudende autoriteiten zien toe op de gegevensverwerkingsactiviteiten van de EU-lidstaten. De Europese toezichthouder voor gegevensbescherming⁶ doet dit voor de Commissie.

• 1. 

  De Dublinverordening III is een Europese Verordening die sinds januari 2014 van kracht is. Deze verordening schept duidelijkheid over welk land verantwoordelijk is voor de behandeling van een verzoek om asiel. Meestal is het land waar de vreemdeling het Schengengebied binnenkomt verantwoordelijk. Een ander land kan echter ook verantwoordelijk zijn. Dit is bijvoorbeeld het geval als er al gezins- of familieleden wonen, die daar een verblijfsvergunning hebben.
   
• 2. 

  Momenteel zijn 27 landen lid van de Europese Unie. De meest recente uitbreiding van de Unie vond plaats op 1 juli 2013, met de toetreding van Kroatië. Er wordt verder over uitbreiding gesproken met verschillende landen in Oost-Europa. Het Verenigd Koninkrijk is sinds 31 januari 2020 middernacht geen lid meer van de Europese Unie. Dat was het eerste land dat de EU verliet.
   
• 3. 

  Eurodac is een databank met vingerafdrukken van asielzoekers die wordt gebruikt ter ondersteuning van het gemeenschappelijk asielbeleid van de Europese Unie.
   
• 4. 

  De Europese Unie (EU) is het belangrijkste samenwerkingsverband in Europa. De deelnemende landen hebben voor deze Unie een aantal organisaties opgericht waaraan zij een deel van hun eigen bevoegdheden hebben overgedragen. Dit zijn onder meer het Europees Parlement, de Europese Commissie, de Raad en het Europese Hof van Justitie.
   
• 5. 

  The European Commission is the executive body of the EU and runs its day-to-day business. It is made up of the College of Commissioners, 27 European Commissioners, one for each member state, who are each responsible for one or several policy areas. In addition, the 'Commission' also refers to the entire administrative body that supports the Commissioners, consisting of the Directorates-General and the Services.
   
• 6. 

  The European Data Protection Supervisor (EDPS) is tasked with ensuring all EU institutions uphold all rules and regulations with regard to the protection of personal information of individuals when such data is processed by the EU institutions. The EDPS advises and works closely with the data protection officers in the EU institutions to make sure personal data is handled with the appropriate care.
   
• 7. 

  Een digitale wereld brengt uitdagingen met zich mee die er voorheen nog niet waren. Tegenwoordig delen mensen heel veel persoonlijke informatie online. De Europese Unie vindt de privacy van haar burgers erg belangrijk. Eén van de grondrechten van mensen is de mogelijkheid om informatie die zij liever niet met anderen delen, ook daadwerkelijk privé te laten zijn. De EU probeert daar op verschillende manieren zorg voor te dragen.