Eerste Kamerfractie Pacifistisch-Socialistische Partij (PSP)

De Pacifistisch-Socialistische Partij¹ (PSP) was van 5 juni 1963 tot 12 februari 1990, met uitzondering van de perioden 1974-1977 en 1981-1983, in de Eerste Kamer² vertegenwoordigd. De fractie had enkele perioden één lid.

Bekende PSP-senatoren waren Fred van der Spek³, Otto Boetes⁴, Hein van Wijk⁵ en Joop Vogt⁶. Vooral Van Wijk was zeer actief met het stellen van vragen, onder meer over dienstweigering en justitiële onderwerpen.

In de aanloop naar de fusie van PSP met PPR⁷, CPN⁸ en EVP⁹ tot GroenLinks¹⁰ kwam er in februari 1990 een GroenLinks-fractie.

foto	naam fractievoorzitter	aanvang functie	einde functie
	J.E. (Joop) Vogt	1988-09-06	1990-02-12
	T.E.M. (Titia) van Leeuwen	1987-06-23	1988-08-16
	J.E. (Joop) Vogt	1984-07-23	1987-06-23
	B. (Bram) van der Lek	1983-09-13	1984-07-23
	J.E. (Joop) Vogt	1977-09-20	1981-06-10
	J.H. (Hein) van Wijk	1967-09-27	1974-09-17
	M. (Max) van Pelt	1967-03-02	1967-09-27
	A.G. (Fred) van der Spek	1963-10-01	1967-02-21

Meer over

• 1. 

  De Pacifistisch-Socialistische Partij (PSP), opgericht in 1957, was een pacifistische partij, die tevens streefde naar hervorming van de maatschappij in socialistische zin. In 1990 fuseerde de partij met PPR, CPN en EVP tot GroenLinks.
   
• 2. 

  De Eerste Kamer is deel van de volksvertegenwoordiging en heeft met name een rol op wetgevend gebied. Over een wetsvoorstel moet, als de Tweede Kamer het heeft aangenomen, ook door de Eerste Kamer worden gestemd. De Eerste Kamer kan een wetsvoorstel nog tegenhouden.
   
• 3. 

  Erudiet, spreekvaardig en principieel PSP-Kamerlid. Was door zijn belezenheid een geducht opponent van diverse ministers van Buitenlandse Zaken (met name van Luns en Van der Klaauw). Fel bestrijder van onder meer de Amerikaanse strijd in Zuid-Oost-Azië, het Portugese kolonialisme, de Indonesische bezetting van Oost-Timor en de NAVO. Zag het Kamerlidmaatschap vooral als een mogelijkheid om buitenparlementaire actie te ondersteunen, maar nam ook veel deel aan Kamerdebatten. Vanaf 1978 fractievoorzitter. Kwam in 1986 in conflict met Andree van Es over de koers van de PSP en richtte een nieuwe partij op, die echter niet wist door te dringen tot de Tweede Kamer. Voor zijn Kamerlidmaatschap werkte hij in het onderwijs als scheikundeleraar.
   
• 4. 

  Onconventionele PSP-senator, die opviel door zijn hippe kleding (hij ging soms gekleed in monnikspij) en ludieke opstelling. Was een leidende figuur in de Vietnam-acties in de jaren zestig. Zijn pacifisme was ingegeven door zijn geloofsovertuiging (hij was Quaker). Werd later actief bij de Kabouterpartij en daarop geroyeerd als PSP-lid.
   
• 5. 

  Acht jaar een markant senator voor de PSP die kampioen vragensteller was over politieoptreden, dienstweigeraars, woonwagenbewoners en de kottervaart. Zoon van een gelovige bijbelgeleerde. Verloor tijdens zijn studie zijn geloof. Werd in Haarlem advocaat. Geïnspireerd man met hooggestemde idealen, die zijn gehele leven actief was in linkse vredesacties. Kwam in de bezettingstijd wegens hulp aan Joden in concentratiekamp Vught terecht waar hij als Schutzhäftling een leidende rol speelde in het Philips-Kommando. Daarna naar Dachau gestuurd. Overleefde een dodentransport. Na de oorlog de advocaat van dienstweigeraars die hij meestal pro deo bijstond. Sober levende intellectueel.
   
• 6. 

  PSP-senator in de jaren tachtig en negentig. Was lang voor die tijd partijvoorzitter. Zoon van een sociaaldemocratische Overijsselse gedeputeerde. Werkte als wetenschapper aan de Landbouwhogeschool in Wageningen en kwam in 1977 als eenling in de Senaat. Principieel politicus, die zich met vele beleidsterreinen bezighield. Interpelleerde in 1986 over de zaak-Dost, waarbij een Nederlandse druggebruiker aan Duitsland was uitgeleverd. In 1989-1991 wederom voorzitter van de PSP.
   
• 7. 

  De Politieke Partij Radikalen (PPR) was een radicaal-christelijke partij. De partij werd op 27 april 1968 opgericht door christenradicalen die zich hadden afgesplitst van vooral de Katholieke Volkspartij (KVP) en in mindere mate de Anti-Revolutionaire Partij (ARP). In 1991 fuseerde de PPR met CPN, EVP en PSP tot GroenLinks.
   
• 8. 

  De Communistische Partij van Nederland was van 20 november 1945 tot 12 februari 1990 in de Eerste Kamer vertegenwoordigd. Het zetelaantal schommelde tussen de vier en één zetel(s). In 1990 ging de fractie samen met die van PPR en PSP op in een nieuwgevormde fractie van GroenLinks.
   
• 9. 

  De EVP was een progressief-christelijke partij. De partij werd opgericht in maart 1981 als fusie van de Evangelische Progressieve Volkspartij (EPV) en een deel van de werkgroep Niet bij Brood Alleen (NBBA) van het CDA. In maart 1991 hief de partij zich op om op te gaan in een progressieve partij zonder christelijk signatuur, GroenLinks.
   
• 10. 

  GroenLinks is een progressieve partij, die duurzaamheid hoog in het vaandel heeft. De partij werd opgericht op 24 november 1990 als fusie van de Communistische Partij van Nederland (CPN), de Evangelische Volkspartij (EVP), de Politieke Partij Radikalen (PPR) en de Pacifistisch-Socialistische Partij (PSP). GroenLinks trok samen met de PvdA op en deed met een gezamenlijke lijst mee aan de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november 2023. Frans Timmermans leidt de gezamenlijke fractie in de Tweede Kamer.