Generalised System of Preferences (APS)

Dit is een in 1971 ingestelde EU-regeling die 90 ontwikkelingslanden en -gebieden met voorrang toegang verleent tot de interne markt¹ van de Europese Unie². Een voorbeeld hiervan is het instellen van verlaagde invoerrechten³ voor producten die vanuit de geselecteerde landen en gebieden worden ingevoerd in de EU. De Unie doet dit in het kader van ontwikkelingssamenwerking: een tegenprestatie is dan ook niet nodig.

De regeling geldt telkens voor een periode van drie jaar. Het doel van de regeling is de deelname van ontwikkelingslanden aan de internationale handel te vergroten, zodat ze daarmee extra inkomsten uit hun export kunnen genereren. Op deze wijze worden de landen ondersteund bij de ontwikkeling van hun industrie en het scheppen van werkgelegenheid, en kan de armoede wereldwijd worden teruggedrongen.

Sinds 1 januari 2014 richt het stelsel zich, in lijn met het Verdrag van Lissabon⁴, exclusief op de landen die de algemene preferentie het meest nodig hebben. Dit betekent dat het aantal landen dat onder het stelsel valt, is teruggebracht van 177 naar 90. De landen die niet meer in aanmerking komen voor een voorrangsregeling zijn de landen die ook via andere kanalen toegang tot de Europese markt hebben, bijvoorbeeld via partnerschappen, en landen die inmiddels een relatief hoger gemiddeld inkomen hebben.

Meer informatie

• 1. 

  De interne markt is de ruimte zonder binnengrenzen waarin het vrij verkeer van goederen, personen, diensten en kapitaal in de Europese Unie is gewaarborgd. Het begrip interne markt heeft alleen betrekking op het vrij verkeer binnen de Unie en niet op de handel met derde landen. Voor de import van goederen van buiten de Europese Unie hanteren de lidstaten een gemeenschappelijk importtarief.
   
• 2. 

  De Europese Unie (EU) is het belangrijkste samenwerkingsverband in Europa. De deelnemende landen hebben voor deze Unie een aantal organisaties opgericht waaraan zij een deel van hun eigen bevoegdheden hebben overgedragen. Dit zijn onder meer het Europees Parlement, de Europese Commissie, de Raad en het Europese Hof van Justitie.
   
• 3. 

  Landen kunnen door maatregelen de handel van en naar andere landen beïnvloeden. Als de handel met een land moeilijker wordt gemaakt, is sprake van een handelsbarrière. Manieren om de handel te beïnvloeden zijn bijvoorbeeld:
   
• 4. 

  Dit Europese verdrag voerde een aantal hervormingen door om de Europese Unie democratischer en beter bestuurbaar te maken nadat in 2004 en 2007 twaalf nieuwe landen lid zijn geworden van de Europese Unie. Het Verdrag van Lissabon is op 1 december 2009 in werking getreden.