Nawijn tracht deelname in kieskring Tilburg af te dwingen

Nawijn's Partij voor Nederland¹ heeft de Raad van State gevraagd het hoofdstembureau in Tilburg op te dragen toch een kandidatenlijst van de partij te accepteren. De Raad van State zal vandaag uitspraak doen, maar het is de vraag of dat voor de Partij voor Nederland in gunstige zin zal zijn.

Op de dag van de kandidaatstelling, woensdag 10 oktober, had de Partij voor Nederland geen kandidatenlijst ingeleverd bij het hoofdstembureau in Tilburg. De volgende dag meldde de partij aan het hoofdstembureau dat de kandidatenlijst op woensdag om 12.00 uur gestolen was, waardoor zij niet in staat waren geweest de lijst in te leveren. Zij verzochten het stembureau een 'reservelijst' te accepteren. Dat werd geweigerd omdat de deadline, woensdagmiddag 10 oktober 15:00 uur, inmiddels was verstreken.

In feite komt het er nu op neer dat de Partij voor Nederland er in Tilburg geen lijst heeft ingeleverd. Had daarentegen het hoofdstembureau in Tilburg de reservelijst wel geaccepteerd, en vervolgens ongeldig verklaard, dan was er een 'voor beroep bij de Raad van State vatbare beslissing' geweest. Nu deze beslissing van het hoofdstembureau ontbreekt, kan Nawijn daartegen niet in beroep gaan.

Nawijn² probeert dus nu via de Raad van State het hoofdstembureau te dwingen de reservelijst alsnog te accepteren. Vervolgens zal het hoofdstembureau de lijst ongeldig moeten verklaren omdat die te laat is ingeleverd, waarna Nawijn wél een voor beroep vatbare beslissing in handen heeft. Dat beroep zal dan moeten uitwijzen of er sprake was van overmacht. Maar het is de vraag of het allemaal zo ver komt. Vandaag speelt de vraag of de Raad van State een hoofdstembureau kan opdragen een kandidatenlijst te accepteren, nadat de deadline is verstreken.

bron: Staatscourant nr. 205, 20 oktober 2006

• 1. 

  De Partij voor Nederland is op 22 augustus 2006 opgericht door de ex-LPF'ers Hilbrand Nawijn en Gerard van As, maar laatstgenoemde trok zich later terug.
   
• 2. 

  Spraakmakend populistisch politicus. Zoon van een burgemeester van ARP-huize en zelf op lokaal niveau actief in het CDA. Was als directeur Vreemdelingenzaken, directeur van de Immigratie- en Naturalisatiedienst en advocaat goed ingevoerd op het gebied van het asielbeleid en werd voor de LPF in het kabinet-Balkenende I minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie. Deed in die functie soms omstreden uitspraken onder meer over de doodstraf. Zag in 2002 af van het lijsttrekkerschap van de LPF, maar werd met voorkeurstemmen tot Kamerlid gekozen. Trad ook in de Kamer vaak solistisch op, zocht contact met het Vlaams Belang en verliet de LPF. Had met een eigen lijst succes in de Zoetermeerse gemeentepolitiek, maar dong tevergeefs naar een Kamerzetel met zijn Partij voor Nederland.