Secundair gemeenschapsrecht

Source: Europa Nu.

Dit onderdeel van het Europese recht i bestaat uit recht dat is afgeleid van de Europese verdragen i; van het primaire gemeenschapsrecht i dus. Terwijl het primaire gemeenschapsrecht tot stand komt door de lidstaten van de Europese Unie i - zij sluiten immers de Europese verdragen - bestaat het secundaire gemeenschapsrecht uit regels die de instellingen en organen van de Europese Unie zelf creëren.

De belangrijkste onderdelen van het secundaire gemeenschapsrecht zijn de besluiten die in de artikelen 290 i en 291 i van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VwEU) i staan opgesomd. Dit zijn de verordeningen i, richtlijnen i, beschikkingen i, aanbevelingen i en adviezen i die door de Europese Commissie i, de Raad van Ministers i en het Europees Parlement i worden vastgesteld en uitgebracht. Daarnaast behoren tot het secundaire recht ook besluiten die het interne functioneren van de instellingen van de EU regelen, zoals huishoudelijke reglementen of afspraken tussen de instellingen.

Het secundaire gemeenschapsrecht komt geleidelijk tot stand en ontwikkelt zich steeds verder. Het is het recht dat door de Europese Unie opgelegd wordt aan de lidstaten. Door de uitvaardiging van nieuwe regels wordt de Europese rechtsorde in de loop der tijd uitgebreid. Daar staat tegenover dat soms ook regels worden ingetrokken.