Drs. A.H.D. (Aad) Wagenaar - Main contents

RPF-Tweede Kamerlid, dat in 1985 na een conflict met zijn partij en met fractievoorzitter Leerling i als eenling verder ging. Vond dat de partij te evangelisch was. Volgde voor hij Kamerlid werd een officiersopleiding en werd leraar godsdienst en maatschappijleer. Brak midden jaren zeventig met de ARP i vanwege de in zijn ogen te progressieve koers van die partij en was in de RPF exponent van de antirevolutionaire vleugel. In de Kamer onder meer woordvoerder defensie- en buitenlands beleid. Stond begripvol tegenover het Zuid-Afrikaanse apartheidsregime en was fel tegenstander van de Nederlandse vredesbeweging. Nam in 1986 zonder succes deel aan de Tweede Kamerverkiezingen als lijsttrekker van de AR'85.

RPF, fractie-Wagenaar (ex-RPF)
in de periode 1981-1986: lid Tweede Kamer, fractievoorzitter TK

• - 

  ARP (Anti-Revolutionaire Partij), until 1973
• - 

  RPF (Reformatorische Politieke Federatie), until April 1985 (geroyeerd)
• - 

  AR'85 (Anti-Revolutionairen 1985), from 1986 until March 1987
• - 

  CDA (Christen-Democratisch Appèl), from March 1987

• - 

  leraar godsdienst en maatschappijleer te Zoetermeer, from 1973 until 1979
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, from 10 June 1981 until 3 June 1986
• - 

  universitair docent in Zuid-Afrika (thuisland Venda)
• - 

  fractievoorzitter Groep-Wagenaar, Tweede Kamer der Staten-Generaal, from 23 April 1985 until 3 June 1986 (eenmansfractie)
• - 

  medewerker CIDI (Centrum Informatie en Documentatie Israël)
• - 

  leraar maatschappijleer, Ichtuscollege te Veenendaal

U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.

In de uitgebreide versie is een overzicht van partijpolitieke functies opgenomen.

In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.

• - 

  Interpelleerde op 16 december 1982 samen met Joris Voorhoeve (VVD) minister Rietkerk over de invloed van met name de Sovjet-Unie op de kernwapendiscussie in Nederland en over de effecten daarvan op de vredesbeweging
• - 

  Interpelleerde op 31 oktober 1984 minister Van den Broek over het niet-verlenen van visa aan personen uit zogenaamde thuislanden

• - 

  De RPF zegde bij brief aan haar leden van 20 april 1985 het vertrouwen in hem op, omdat hij zich niet hield aan afspraken in de fractie en een eigen koers leek te varen. De federatieraad besloot dat hij niet voor herkandidering in aanmerking zou komen.
• - 

  Trad op 23 april 1985 zelf uit de RPF-fractie, omdat volgens hem de RPF te veel de persoonlijke geloofsovertuiging als leidend beginsel hanteerde in plaats van de reformatorische beginselen voor overheidsverantwoordelijkheid. Lichtte dit besluit toe in de Tweede Kamer.
• - 

  Aan de breuk lag feitelijk onvrede over zijn optreden in de RPF en RPF-fractie ten grondslag. Vermoedelijk speelde bij zijn vertrek uit de fractie ook mee dat hem te verstaan was gegeven dat hij in 1986 niet meer voor een verkiesbare plaats in aanmerking kwam.

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Speciaal voor de verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn de biografieën van alle kansrijke (volgens de peilingen) kandidaten in uitgebreide vorm raadpleegbaar op parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.