Oud-PvdA-politicus en oud-burgemeester Ed van Thijn overleden

DEN HAAG (PDC) - Op 87-jarige leeftijd is Ed van Thijn overleden. Hij was veertig jaar actief als politicus en bestuurder, zo was hij Tweede Kamerlid, twee maal minister, (in)formateur, burgemeester van Amsterdam en lid van de Eerste Kamer.

Ed van Thijn, die als ondergedoken joodse jongen de oorlog overleefde, begon zijn loopbaan als medewerker van het wetenschappelijk instituut van de PvdA. Na raadslid in Amsterdam te zijn geweest, werd hij in 1967 Tweede Kamerlid. Ten tijde van het kabinet-Den Uyl¹ was hij fractievoorzitter en daarna onderhandelaar in de formatie van 1977. In 1981 werd hij minister van Binnenlandse Zaken. Op die post keerde hij in 1994 terug na het overlijden van minister Ien Dales².

In de periode 1983-1994 was hij een populaire burgemeester van Amsterdam, die zich onder meer inzette voor aanpak van de criminaliteit en een centrale rol speelde tijdens de nasleep van de Bijlmerramp. Zijn bemoeienis met de ontbinding van het IRT³ (aanpak drugscriminaliteit) leidde in 1994 zijn vertrek als minister in. In de periode 1999-2007 was hij lid van de Eerste Kamer en in 2005 speelde hij daar een belangrijke rol bij het afwijzen van het voorstel om te komen tot een gekozen burgemeester.

Van Thijn was in de jaren zeventig de strateeg van de PvdA, die via de meerderheidsstrategie streefde naar duidelijkheid in de politiek en naar bestuurlijke vernieuwing. Hij zette zich bij voortduring in voor mensenrechten en keerde zich onder andere tegen het Zuid-Afrikaanse apartheidsregime en tegen mensenrechtenschendingen in Oost-Europa.

Bronnen: NOS

• 1. 

  Dit kabinet wordt beschouwd als het meest links-progressieve kabinet uit de parlementaire geschiedenis. Het kwam tot stand na de moeizame formatie die volgde op de verkiezingen van 1972 en was de opvolger van de kabinetten-Biesheuvel I en II. Het bestond uit bewindslieden van de PvdA, D'66, PPR, KVP en ARP onder leiding van PvdA'er Joop den Uyl.
   
• 2. 

  Kordate, sociaal bewogen en onconventionele PvdA-politica. Begon haar loopbaan bij het christelijke vormingsinstituut 'Kerk en Wereld' en was later directeur van de sociale dienst in Rotterdam. Als staatssecretaris onder Den Uyl in het kabinet-Van Agt II medeverantwoordelijk voor fel bekritiseerde plannen om de Ziektewet te versoberen. Na vijf jaar Tweede Kamerlidmaatschap werd zij burgemeester van Nijmegen. Dat ambt verruilde zij in 1994 voor het ministerschap van Binnenlandse Zaken in het kabinet-Lubbers III. Zette in op een beleid van 'sociale vernieuwing' en bracht samen met Hirsch Ballin een nieuwe Politiewet en anti­discriminatiewetgeving tot stand. Bestuurder op hoofdlijnen, die goed leiding kon geven. Had soms een wat moeizame relatie met het parlement, omdat zij niet altijd wenste in te gaan op detailkritiek. Werd door volkomen zichzelf te blijven een populair politica.
   
• 3. 

  In december 1994 begon een parlementaire enquête naar het IRT (Interregionaal rechercheteam Noord-Holland/Utrecht) en de gehanteerde opsporingsmethoden in het kader van de aanpak van de (zware) drugscriminaliteit. De affaire brak los na het verschijnen van het rapport van de Commissie-Wierenga in maart 1994.