Vijf vragen aan Rutger Schonis - Main contents

Na ruim twee jaar verlaat Rutger Schonis de Tweede Kamerfractie van D66. Hij hield zich tijdens zijn Kamerlidmaatschap bezig met mobiliteit, spoor, openbaar vervoer, scheepvaart en toerisme. Wij stelden hem vijf vragen.

25.03.2021

Foto: Jeroen Mooijman

Waar ben je het meest trots op?

“Het meest trots ben ik op de coulanceregeling voor mensen van 75 jaar en ouder waarvan het rijbewijs dreigde te verlopen. Wie in Nederland 75 wordt, moet zich laten keuren om het rijbewijs te houden. Maar het CBR had een enorme achterstand in het verwerken van deze gegevens. Daardoor kwamen veel ouderen buiten hun schuld om zonder rijbewijs te zitten. Door tijdelijk de rijbewijzen te verlengen zorgden we ervoor dat zij zelf naar hun familie, de winkel of de dokter konden blijven rijden.”

Wat ga je het meest missen?

“Het debatteren in de plenaire zaal in de Tweede Kamer. Om daar achter het katheder te mogen staan, blijft toch iets magisch hebben.”

Wat is de belangrijkste les die je geleerd hebt van je tijd in de Kamer?

“Dat je nooit uit het oog moet verliezen voor wie je al dat harde werken in de Kamer doet: de inwoners van Nederland. Zeker toen de coronacrisis om zich heen sloeg, heb ik gezien hoe belangrijk het is dat je luistert naar de mensen die het betreft. Of het nu gaat om horeca-ondernemers die hun levenswerk om zien vallen, of jongeren die zich opgesloten voelen en hun sociale leven missen. Jij bent als Kamerlid degene die wat zij meemaken om kan en moet zetten in verstandig overheidsbeleid.”

Welk leuke of mooie moment van je kamerlidmaatschap ga je nooit meer vergeten?

“Het debat in de plenaire zaal naar aanleiding van het ongeluk met de Stint, waarbij een van de vaders van de verongelukte kinderen hoorbaar geëmotioneerd aanwezig was op de publieke tribune, is een moment dat ik niet snel meer zal vergeten.”

Waar gaan we je terugzien in de toekomst?

“In elk geval in Zeeland! Ik ga voorlopig weer aan de slag als zelfstandig juridisch adviseur en ik kijk zeker om mij heen voor een bestuurlijke job om mij nuttig te maken voor de publieke zaak.”