Situatie vluchtelingenkinderen Griekse eilanden

Source: J.S. (Joël) Voordewind i, published on Friday, July 3 2020, 3:09.

Het Europese asielsysteem werkt niet. Het is pijnlijk hoe dat iedere keer weer ten koste gaat van kwetsbaren die hun toevlucht hebben gezocht tot een veilig Europa - zo veilig blijkt dat Europa voor hen niet. Kijk naar de situatie op de Griekse eilanden, waar de omstandigheden schrijnend zijn. Het doet me pijn om de situatie van vluchtelingen daar te zien en ik voel me bij tijden machteloos.

Ik merk dat dat ook breed binnen de achterban van de ChristenUnie zo leeft; mensen worden geraakt door het leed op de Griekse eilanden. Ze bellen, mailen en appen me en ik hoor de hartenkreten: waarom vangt Nederland de kinderen niet op? Wat vinden jullie van de huidige inzet van de coalitie? Kan de ChristenUnie niet meer doen? In deze blog ga ik daar op in.

Hulp voor vluchtelingen

De ChristenUnie vindt dat we de opdracht hebben om kwetsbaren te helpen. Dat geldt dus ook voor de vluchtelingen op de Griekse eilanden, zeker de kwetsbare kinderen.

Ik ben er zelf meermaals geweest. Meermaals zag ik het leed van de vluchtelingen met eigen ogen. Ze zitten soms jaren in onzekerheid onder mensonterende omstandigheden.

De ChristenUnie vindt dat Nederland samen met Europese landen de verantwoordelijkheid moet nemen voor goede opvang, snelle asielbeoordeling en vervolgens een evenredige verdeling van de erkende vluchtelingen over Europa. Het is beschamend om te zien dat de Europese lidstaten dit niet samen voor elkaar krijgen.

Oplossing voor kwetsbare kinderen

Onder de vluchtelingen in Griekenland zijn bovendien kwetsbare kinderen, soms ook zonder ouders. Kinderen voor wie snel een oplossing moet komen in de vorm van humane opvang. Want ook zolang het Europese asielsysteem niet werkt zoals het zou moeten werken, moet er voor hen toch op korte termijn hulp mogelijk zijn.

In Europa heeft een aantal landen die handschoen opgepakt door kinderen op te nemen, maar andere landen - ook Nederland - zijn onvermurwbaar. In Nederland komt dat, tot mijn spijt, door een deel van de coalitie die niet bereid is om deze kinderen hier op te vangen. De gehele coalitie van VVD, CDA, D66 en onszelf stemde niet voor een motie hierover die natuurlijk wél in lijn is met wat de ChristenUnie wil.

Waarom dan toch deze stem?

Als het om dit soort gevoelige thema’s gaat, zijn we wel afhankelijk van deze coalitie. Niet in laatste plaats omdat als we besluiten om buiten de coalitie ‘zaken te doen’ op asielzaken, de andere coalitiepartijen dat ook zullen doen. Met een rechtse meerderheid in de Tweede Kamer is dat een onheilspellende gedachte.

Het is diep frustrerend om zo met handen gebonden te zijn en zoiets humaans niet voor elkaar te kunnen krijgen. Temeer omdat ik zelf nog steeds niet goed begrijp waarom je per se níet met je hand over het hart zou willen strijken voor deze kinderen.

Ons doel was en is om de situatie van deze kinderen te verbeteren. Het resultaat van veel gesprekken in de coalitie is een afspraak om in ieder geval 500 kinderen van de Griekse eilanden af te halen. Die kinderen, die vaak in psychische en fysieke nood verkeren, worden in veiligheid gebracht op het Griekse vasteland met begeleiding van een voogd, onderwijs, onderdak, medische voorzieningen en een versnelde asielprocedure. Ook ondersteunt Nederland de Griekse autoriteiten bij het opzetten van een landelijk werkend voogdijsysteem, zoals we dat ook hier via het NIDOS kennen.

Deze zomer

Met dit plan zetten we stappen in de goede richting, al zijn het - als u het mij vraagt - te kleine stappen. Dat plan moet nu echter wel zo snel mogelijk worden uitgevoerd. Dat kan ook: de overeenkomst met de Griekse regering is getekend en de organisaties die het plan moeten uitvoeren staan klaar.

Ik houd de staatssecretaris er achter én voor de schermen aan dat ze dit plan nog deze zomer uitvoert. Het komt er nu op aan dat er daadwerkelijk kinderen van de eilanden afgehaald worden en in veiligheid worden gebracht.

Lukt dat niet, dan zijn we wat mij betreft terug bij af en zit er nog maar één ding op: dat de kinderen om wie het gaat gewoon in Nederland opgevangen worden.