Tijdelijk ontslag volksvertegenwoordigers nu ook mogelijk in vier maanden voor einde zittingsduur

DEN HAAG (PDC) - Volksvertegenwoordigers kunnen voortaan ook in de laatste zestien weken van hun zittingsduur tijdelijke vervanging aanvragen vanwege zwangerschap en bevalling of ziekte. Dit geldt voor leden van de Tweede¹ en Eerste Kamer², de provinciale staten³, het algemeen bestuur van een waterschap, de gemeenteraad, de eilandsraad en het kiescollege. Voorheen was dit alleen mogelijk tot aan de grens van zestien weken voor het einde van de zittingsduur.

Deze beperking leidde in het verleden tot verschillende problemen. Zo kwam het voor dat een vertegenwoordiger zonder vervanging langdurig afwezig was of juist noodgedwongen zitting hield. Dit had in sommige gevallen negatieve gevolgen, zowel voor het lid zelf als voor het vertegenwoordigd orgaan en de overige leden van de fractie.

Het voorstel tot het wijzigen van de regeling werd op 19 december 2019 afgedaan als hamerstuk⁴ door de Tweede Kamer. De Eerste Kamer deed dat vandaag.

• 1. 

  De Tweede Kamer is deel van de volksvertegen­woor­di­ging. Zij speelt een belangrijke rol bij de totstandkoming van wetten, controleert de regering en beslist over de vraag of een kabinet (of bewindspersoon) genoeg vertrouwen heeft.
   
• 2. 

  De Eerste Kamer is deel van de volksvertegenwoordiging en heeft met name een rol op wetgevend gebied. Over een wetsvoorstel moet, als de Tweede Kamer het heeft aangenomen, ook door de Eerste Kamer worden gestemd. De Eerste Kamer kan een wetsvoorstel nog tegenhouden.
   
• 3. 

  De gekozen volksvertegenwoordiging van een provincie wordt Provinciale Staten genoemd. De Provinciale Staten stellen het beleid van de provincie vast en controleren de uitvoering daarvan door de Gedeputeerde Staten. Het aantal leden van Provinciale Staten hangt af van het aantal inwoners van de provincie. Dit is geregeld in artikel 8 van de Provinciewet.
   
• 4. 

  De Tweede Kamer neemt besluiten door na discussie over een onderwerp te stemmen. Bij het stemmen velt iedere volksvertegenwoordiger op basis van eigen inzicht en overtuiging een oordeel. Wel bepalen fracties als regel een lijn over de vraag of zij voor of tegen stemmen. Dat heet fractiediscipline.