Biecht - Main contents
Ik zal het maar eerlijk toegeven. Ik hou van vuurwerk. Vooral siervuurwerk, maar als dat zonder geluid zou zijn, zou ik toch wat missen. Ik hou van autorijden en het gemak van deur tot deur te komen zonder naar een dienstregeling te hoeven kijken. Ik vind vlees lekker. En ik vind vliegen een snelle en aangename manier om op nieuwe plekken te komen.
Het lijkt soms wel eens of je je voor dergelijke ontboezemingen in de linkse kerk moet schamen. Inderdaad, ik gebruik dat woord ‘linkse kerk’ maar eens een keer omdat dit voor mij het slechte type moralisme symboliseert. Woorden als vliegschaamte zijn aan mij ook niet besteed. Of je kiest ervoor om te vliegen, of je kiest ervoor om dat niet te doen. Schaamte en schuldgevoel zijn niet de beste drijfveren. Een vriend van mij zei ooit dat hij zich verwant voelt met GroenLinks maar CDA stemt omdat hij anders in zijn weekends geen citytrips meer mag doen met het vliegtuig… Linkse kerk dus, omdat op hun slechtste momenten zowel de linkse beweging als de kerk vooral herkenbaar kunnen zijn aan hun opgeheven vingertje en hun zure gezicht.
Ik ben meer voor de eerlijkheid. Zeggen dat we in het Westen genieten van onze relatief luxe levensstijl (relatief omdat er ook in ons land grote verschillen bestaan die we niet kunnen of willen oplossen). Ik geef liever eerlijk toe dat ik soms toch twijfel in de supermarkt tussen verantwoorde vegetarische ingrediënten, semi-verantwoord ‘biologisch’ vlees en onverantwoord goedkoop vlees. Er zit nu eenmaal een spanning tussen de idealen die ik heb en dat wat ik kan of wil realiseren. Ik wil niet mijn idealen loslaten en alleen mijn dikke-ik volgen. Ik wil ook niet doen alsof ik mijn idealen altijd voorrang geef. Het echte leven is altijd ook worstelen en soms schipperen.
Juist daarom probeer ik mijn steentje bij te dragen om het aantrekkelijker te maken om het goede te kiezen. Want hoe mooi ik vuurwerk ook vind, het is de verontreiniging en het menselijk en dierlijk leed niet waard. En ik zou heel goed kunnen wennen aan een mooie feestelijke lasershow - of op zijn minst een centraal georganiseerd vuurwerk in plaats van gerommel op elke straathoek. Ik ben zo aan de trein gewend geraakt dat ik geniet van de tijd die ik onderweg aan mijn emails of sociale media kan besteden. En ik vind eigenlijk een treinreis van een dag naar een Europese bestemming deel van de vakantie zelf - meer dan dat ik dat bij een vliegreis beleef als ik daar het wachten op luchthavens mee tel. En ik ben gaan ontdekken hoe veel mogelijkheden je hebt als je vegetarisch kookt.
In een goede linkse kerk leggen we elkaar en onszelf geen schuldgevoel of schaamte op, maar wakkeren we het verlangen aan. We vertellen elkaar waar we van dromen. Hoe mooi het kan zijn als de stad groener wordt en niet vol staat met auto’s. Hoeveel plezier je kunt hebben door - slow pleasure - te reizen met een boek en af en toe een wandeling door de trein heen. Of door te kamperen in de natuur in je eigen omgeving.
Waar schaamte verlamt, is verlangen de krachtbron waardoor we het goede niet alleen gaan doen, maar vooral gaan willen.
__ATA.cmd.push(function() { __ATA.initDynamicSlot({ id: 'atatags-26942-5e0d4107031e6', location: 120, formFactor: '001', label: { text: 'Advertenties', }, creative: { reportAd: { text: 'Deze advertentie rapporteren', }, privacySettings: { text: 'Privacy settings', } } }); });