Van de Eerste Wereldoorlog tot de val van de muur - Main contents
De hele dag komen er beelden uit Berlijn mijn twitter timeline binnen. 25 jaar na de val van de Berlijnse Muur is de boodschap dat vreedzame verandering mogelijk is nog steeds net zo krachtig. Het is een van de eerste wereldgebeurtenissen (als je de overwinning op het EK’88 niet meerekent) die ik bewust heb meegemaakt. Ik herinner me de opwinding en de hoop die van de omwentelingen in het voormalige Oostblok uitging. Van het openknippen van het IJzeren gordijn, via de val van de Muur tot aan het in beslag nemen van het paleis van Ceaușescu. Jaren later tijdens mijn werk in het Europees Parlement ontmoeten ik de voorvechters van vrijheid die deze omschakeling mede mogelijk hadden gemaakt. Die dit vaak met gevangenisstraffen hebben moeten bevechten, maar nu naast West-Europeanen in het Europees Parlement opkomen voor democratie en mensenrechten.
Maar vandaag is het ook Remembrance Day. De dag dat de landen in het Gemenebest de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog en de slachtoffers van oorlogen sindsdien herdenkt. Met de klaproos als symbool voor de vele doden die tijdens die oorlog in de velden van Vlaanderen en Noord-Frankrijk vielen. Dit jaar 100 jaar geleden veranderende de wereld in rap tempo. De industriële revolutie bracht nieuwe machthebbers boven, maar de oude waren nog niet bereid deze macht te delen. Op basis van een militaire strategie van de 19e eeuw, met gebruik making van militaire middelen van de 20ste eeuw werden mannen de dood in gejaagd.
Vandaag herdenken we onze zeer bloederige Europese zoektocht naar een nieuw machtsevenwicht. Van een door oude feodale dictatoren verscheurt continent tot aan het democratisch gekozen Europees Parlement. Dat we nooit zullen vergeten.