Meer samenleving, minder overheid (week 2)

Source: C.A. (Cynthia) Ortega-Martijn i, published on Tuesday, August 2 2011.

Cynthia Ortega-Martijn is zes weken lang op bezoek in Curaçao, St. Maarten en de BES-eilanden (Bonaire, St. Eustatius en Saba) en vertelt u over haar bevindingen. Hier vindt u het verslag van haar tweede week vol werkbezoeken en bijzondere ontmoetingen op Curaçao.

Deze week zal het accent het meest liggen op het bezoeken van sociale projecten. Curaçao kampt met een aantal problemen o.a. op het gebied van criminaliteit, maar ook tienerzwangerschap. Veel mensen zetten zich vrijwillig in om jongeren preventief te begeleiden naar een betere toekomst. De ChristenUnie wil meer samenleving en minder overheid. Ik heb gezien dat het kan met een minimale investering. Het vraagt wel om een andere manier van denken en kijken naar de samenleving. Ook het kabinet wil meer samenleving en minder overheid. Jammer genoeg lijkt dat meer ingegeven vanuit een bezuinigingsdoelstelling dan vanuit een visionair maatschappijbeeld.

Uiteraard ben ik ook deze week in contact gekomen met mensen die mij wilden spreken over de problemen op de BES-eilanden. Hierbij een korte impressie van mijn tweede week.

Week 2

Deze ochtend 18 juli staat een wijkwandeling op het programma. Een ‘krachtwijk’ genaamd Fleur de Marie is onderdeel van samenwerkingafspraken tussen toenmalige minister Vogelaar en de toenmalige Nederlands-Antilliaanse regering. Het project wordt uitgevoerd door Nederland beschikbaar gestelde gelden. Het is dan goed om op de hoogte te komen van de inzet van deze gelden en het resultaat daarvan. Twee jaar geleden heb ik een wandeling in deze wijk gemaakt toen de werkzaamheden in een pril stadium waren. Ik liep nu in een wijk waar zowel fysiek als sociaal veranderingen hebben plaatsgevonden. De werkzaamheden zijn op bepaalde gebieden in samenwerking met de wijkbewoners gedaan. Ook hier ben ik een klein enthousiast team medewerkers tegen gekomen die in staat waren de bewoners te bereiken en te mobiliseren. Mensen worden weer trots op hun wijk. Op het eerste gezicht lijken de gelden efficiënt en effectief besteed. Vraag is wel in hoeverre de ingezette werkzaamheden door de huidige regering opgepakt worden, nu alle subsidies aan Curaçao in 2012 zullen stoppen. Over de voortgang van dit project kom ik verder op terug in dit verslag.

Vervolgens staat een gesprek gepland met een beleidsmedewerker werkgelegenheidsprojecten. Het eiland staat voor grote uitdagingen op het gebied van sociale zekerheid en arbeidsparticipatie. De wet op de onderstand is zodanig aangepast dat daar waar mensen niet meewerken aan het vinden van een baan sancties worden toegepast, zoals het intrekken van de uitkering. Er wordt van alles gedaan om heb die kunnen werken te mobiliseren om te gaan werken. Mensen moeten eraan wennen dat indien zij geen inspanning verrichten om te werken zij een sanctie opgelegd kunnen krijgen.

De volgende dag 19 juli heb ik een gesprek met de minister-president van Curaçao. Het was een inhoudelijk gesprek over de diverse plannen waar het huidig kabinet voor staat. Op tal van terreinen kwamen plannen langs die geïmplementeerd moeten worden. Wij zijn uitgebreid stil blijven staan bij de wijkaanpak. De premier is voorzitter van de stuurgroep. IK heb met hem mijn zorgen gedeeld over vele gevallen van incest, kindermisbruik en kindermishandeling. Doel van deze aanpak is om achter de voordeur te komen en hulp te verlenen. Wij hebben het gehad over de notitie die minister Donner heeft gestuurd over de toekomst van het koninkrijk. De regering is druk bezig met het land Curaçao op te bouwen en wil momenteel al hun tijd en energie hierop richten. Ik was blij om te horen dat ‘Curaçao huis’ in Den Haag ook objectieve informatie gaat verstrekken over de ontwikkelingen. Zij zijn niet verplicht om dit te doen. Ik vertrouw dat wij als Kamer effectiever kunnen debatteren.

Mijn volgende bezoek is bij een aantal bezorgde gepensioneerden die van Bonaire afkomstig zijn, maar nu op Curaçao wonen. Degenen die het initiatief hiervoor heeft genomen is gehandicapt door een medische misser. Het gaat om een groepje ex–ingezetenen van Bonaire die voor 10-10-2010 een ambtenarenpensioen hebben opgebouwd op Bonaire. Zij werden plotseling geconfronteerd met het feit dat hun pensioen overgeheveld werd vanuit de APNA (Antilliaanse Pensioenfonds) naar Pensioenfonds BES. Dit heeft als gevolg dat zij netto fors op achteruit zijn gegaan. Een mevrouw gaat netto Naaf. 1000, - op achteruit. Zij kan haar kosten niet meer betalen. Zij worden van het kastje naar de muur gestuurd bij hun vragen. Ook de belastingdienst in Nederland begrijpt onvoldoende wat er precies aan de hand is, getuigen de e-mailcorrespondentie die ik onder ogen heb gekregen. RCN (Rijksdienst Caribisch Nederland) zegt dat zij de wet alleen uitvoeren. Ik zal op Bonaire gaan uitzoeken wat er precies aan de hand is. Deze groep gepensioneerden zitten vreselijk in de problemen. Bij de behandeling van belastingwet BES in de Tweede Kamer is duidelijk besproken dat mensen niet op achteruit zullen gaan zeker niet gepensioneerden die al van een klein pensioentje moeten leven.

Vervolgens gesproken met een projectadviseur die o.a. op Bonaire komt. Zij heeft een aantal problemen geschetst en de gevoelens proberen te verwoorden van mensen. Op Bonaire heerst er een atmosfeer van ‘wij/zij’. Daarnaast heeft zij ook de stand van zaken geschetst over de lopende projecten vanuit het SEI. Er zijn wel zorgen of het allemaal binnen de afgesproken tijd gerealiseerd kan worden. Ik zal daar zoals al aangegeven ook voor de BES hier vragen over gaan stellen in het debat over de BES na het zomerreces.

Ik heb daarna een gesprek met een houder van een kinderopvangcentrum. Zij is een erkend leerwerkbedrijf Ik kreeg een mooie presentatie over de toekomstige plannen om uit te breiden en kreeg ook zicht in de methodiek die zij hanteert. Ook op Curaçao is de regering drukdoende om te werken aan de kwaliteit van kinderopvangcentra. Er zijn veel kinderdagverblijven die niet gesubsidieerd zijn. Binnenkort komt er een vergunningentraject voor kinderdagverblijven. Iets wat wij in Nederland nog definitief een politieke keuze voor moeten maken. Binnenkort start de overheid met een pilot voor 24-uurs zorg. Ook deze maatregel is bedoeld om meer mensen vooral in de horeca- en hotelsector aan het werk te krijgen. Als woordvoerder SZW, waaronder kinderopvang, heb ik goede inspiratie gekregen voor onze discussies in Nederland. O.a. de constructie privaat-publiek hoe wij die kennen in Nederland is hier niet bekend. Een constructie die de laatste tijd bij Kamerleden veel vragen heeft opgeroepen of het op deze manier verder moet.

Op 20 juli stond een werkbezoek aan een bejaardentehuis gepland. Het gaat weer om een particulier initiatief die professionele zorg gaven aan een aantal senioren. Het gebouw is aan vernieuwing toe en daardoor hebben zij de opvang stop gezet. Op Curaçao zijn bijna alle verzorgingstehuizen particuliere initiatieven. Mensen die vanuit een bewogen hart willen omzien naar de kwetsbaren in de samenleving. Zij hebben meestal op bepaalde momenten een kleine ondersteuning nodig om door te gaan. Ik zal voor hen een en ander uitzoeken in Nederland, zoals samenwerking. De regering heeft aangekondigd dat zij een kwaliteitsslag wil gaan maken met deze tehuizen. Zij hebben de tijd gekregen om uiterlijk december 2011 verbeteringen zoals met GGD is afgesproken door te voeren.

De volgende dag 21 juli bracht ik een werkbezoek aan een vrijwilligersproject die als doel heeft jongeren uit een aandachtwijk begeleiding aan te bieden door het voetbaltalenten te ontwikkelen, maar ook om hen te begeleiden bij huiswerk en andere problemen. Ik heb dit project geadopteerd en was benieuwd naar de voortgang van de plannen om te komen met een nieuw clubhuis. Hun plannen bleken te ambitieus en moeten aangepast worden. Wat mij zeer heeft geraakt, is dat degene die zich zo inzet voor deze jongeren een visuele beperking heeft. Ik kom zoveel mensen hier tegen die willen dat de jongeren naar school gaan en zich ontwikkelen tot volwaardige burgers. Het is er hartverwarmend om te zien.

Vrijdag 22 juli was een mooie dag. In mijn eerste verslag heb ik het gehad over geld die door middel van een amendement van mij meeondertekent door CDA en PVDA ter beschikking is gesteld aan een kindertehuis dat al meer dan 60 jaar zonder overheidssubsidie kinderen opving en begeleidde. Het geld dat voortkomt uit de onderbesteding van SEI-gelden is bedoeld om een nieuwe vleugel te bouwen. Vandaag moet ik symbolisch het startsein geven voor de sloop van het oude gedeelte. Bij de ceremonie waren o.a. de minister van Onderwijs en de minister van Sociale Zaken aanwezig. Het projectdossier en alle voorbereidende werkzaamheden om zover te komen dat het plan werd goedgekeurd, is gedaan door een projectteam bestaande uit vrijwilligers. Ik ben God dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken en dat ik deelgenoot ben geworden van dit mooi werk. Er is veel aandacht hiervoor geweest, zowel tv als in de kranten. T.z.t. zal ik de foto’s en een kort filmpje hierover plaatsen op mijn weblog.