Tussen 'Hope' en vrees: Obama, Irak en ziekenhuis - Main contents
Twintig januari 2009. Barack Obama wordt vandaag president van Amerika. Er ligt een trotse fonkeling over mijn Obama-mok op mijn bureau. Twee jaar geleden dacht iedereen dat hij kansloos was voor het presidentschap, maar hij bewees het tegendeel. De afgelopen maanden, na zijn verkiezing, heeft hij met grote zorgvuldigheid zijn kabinet en staf uitgezocht. Veel oude, ervaren mensen. Heel wijze keuze, volgens mij. Deze dag zit vol ceremonie en symboliek, en daar hou ik wel van. De grondwet, het bijbeltje van Lincoln, de loop naar het Witte Huis, de 'missie' en de 'hope' van Amerika. Daarna begint de echte klus.
Vandaag dan ook de laatste dag van George W. Bush. Iedereen buitelt dezer dagen over elkaar heen met hyperbolen over hoe slecht hij was als president. Ik kan het met veel van die kwalificaties eigenlijk alleen maar eens zijn. Bush was een rampzalige president. Een ding heeft hij in ieder geval wel goed gedaan: zijn kabinetsploeg was een van de meest 'gekleurde' ooit. Ik denk dat de acht jaar van Colin Powel en Rize op de belangrijke en zichtbare plek van Minister van Buitenlandse Zaken, zeker een bijdrage heeft geleverd aan gewenning met het idee dat een afro-Amerikaan ook een nog hoger ambt kan bekleden. En nog een aantal aardige woorden over Bush. Twee maanden geleden ging de film 'W' in premiere, en bij die gelegenheid mocht ik een openingsspeech houden. Daarin kwam ik met mijn paar 'favoriete' momenten van George Bush. Lees die speech HIER.
Intussen in de Kamer..
Normaal zit ik rond deze tijd in Den Haag. Maar vanmiddag moet ik voor wat onderzoeken naar het ziekenhuis, en werk vieze papjes naar binnen ter voorbereiding. Dit weekend heb ik me volgestouwd met pijnstillers om de pijn in mijn been te onderdrukken. Gisteren hielp me dat om nog wat afspraken in Den Haag en Utrecht na te komen. Ben benieuwd wat er uit de onderzoeken komt.
In de Kamer wordt het overigens steeds spannender wat Irak betreft. Dit weekend stond er een oud document in het NRC-handelsblad uit 2003 waarin ambtenaren negatief adviseerden over de steun van Nederland aan de inval van Amerika in Irak. Dat document heeft de minister van Buitenlandse Zaken nooit bereikt, sterker nog, de ambtenaren vonden het niet oppurtuun om hem dit te laten zien. Gekke zaak. Reden voor de VVD om hun standpunt te heroverwegen rond een parlementair onderzoek naar Irak. Ook de ChristenUnie en de PvdA slaan aan het herbezinnen. Bovendien gaan er steeds meer geluiden op binnen het CDA dat een onderzoek naar de Nederlandse steun niet langer tegen te houden is. Alleen premier Balkenende ligt nog dwars. Waar vreest hij voor?