De val van de Berlijnse muur door de ogen van Jacques Santer - Main contents
Voormalige Commissievoorzitter i Jacques Santer i over de val van de Berlijnse muur
Jacques Santer was voorzitter van de Europese Commissie i (1995-1999) en lid van het Europees Parlement i gedurende twee periodes. Toen de Berlijnse muur viel - op 9 november a.s. precies twintig jaar geleden - was hij premier van Luxemburg. We spraken met Santer over deze gedenkwaardige periode.
Meneer Santer, hoe herinnert u zich de gebeurtenissen van 1989? Op welke manier was u hierbij betrokken?
"Toentertijd was ik premier van Luxemburg en in 1990 hielden we het voorzitterschap van de Europese Unie i. We waren verbaasd en enthousiast tegelijk, zoals iedereen eigenlijk, op het moment dat de Oost-Duitsers massaal de grens overstaken wat leidde tot de val van de Berlijnse Muur. Maar hiervoor waren we al op de hoogte van soortgelijke evenementen, zoals die in Hongarije, Polen en Tsjechoslowakije.
De dag nadat de Muur viel, waren er veel Trabis (Oost-Duitse auto's, red.) te vinden bij de Luxemburgse grens en de Luxemburgse douaneambtenaren belden me om te vragen wat ze moesten doen met de eigenaren van deze auto's die geen visum hadden. Veel van deze mensen wilden Radio Luxemburg bezoeken, voor hun een symbool van vrede en vrijheid. Dus ik heb ze de toegang verleend, ze kregen het radiostation te zien waarna ze moesten terugkeren omdat het ze niet was toegestaan langer te blijven.
In de periode erna ontstond er veel discussie en onenigheid tussen de christendemocraten. Als voorzitter van de EVP riep ik een top van christendemocraten in Pisa bijeen, een initiatief dat niet zozeer elders bekend is. Hier zetten we rondom de Duitse bondskanselier Helmut Kohl een strategie uiteen om de Duitse eenwording te verdedigen."
Twintig jaar na de val van de Muur en vanuit het perspectief van West-Europa, hoe ziet u de situatie nu? Zijn de hervormingen geslaagd?
"Ik denk dat het een succesverhaal geweest is. Natuurlijk zijn er ook nieuwe problemen ontstaan, omdat er aanzienlijke inspanningen vereist waren. Ik ben als zijnde voorzitter van de Commissie nog steeds trots op twee gebeurtenissen: ten eerste, gezien de crisis van vandaag de dag, op de invoering van de euro op 1 januari 1999. We weten niet wat de EU nu zou zijn zonder de euro. Ten tweede op het feit dat ik onderdeel uitmaakte van de Commissie die de uitbreidingsstrategie die leidde tot de uitbreiding van de EU van 2004 en 2007 uiteen heeft gezet. Ik ben erg verheugd op deze manier te hebben bijgedragen aan de eenwording van ons continent in vrede en vrijheid."