Prof.Dr. H. (Hans) Daalder

Leidse hoogleraar die kan worden beschouwd als de 'vader' van de Nederlandse politieke wetenschap. Biograaf van Willem Drees¹. Volgde onderwijs in de nieuw opgerichte faculteit der politieke en sociale wetenschappen in Amsterdam bij onder meer Barents en Kleerekoper en studeerde enige tijd in Londen en de VS. Had grote belangstelling voor het Anglo-Amerikaanse politieke stelsel. Vanaf 1963 tot zijn emeritaat in 1993 hoogleraar in de wetenschap der politiek in Leiden en in 1976-1979 hoogleraar aan het Europees Universitair Instituut in Florence. Vruchtbaar publicist en medeoprichter van het Parlementair Documentatiecentrum. Werd in Leiden geëerd met een jaarlijkse lezing.

functie(s) in de periode 1974: oprichter PDC

• - 

  assistent van prof. J. Barents, Gemeentelijke Universiteit van Amsterdam
• - 

  wetenschappelijk medewerker ISS (Institute of Social Studies) te 's-Gravenhage, from 1958 until 1963
• - 

  hoogleraar in de wetenschap der politiek (juridische faculteit), Rijksuniversiteit Leiden, from 1 September 1963 until 1 June 1993 (na 1990 parttime)
• - 

  hoogleraar in de wetenschap der politiek (faculteit der sociale wetenschappen), Rijksuniversiteit Leiden, from 1 January 1969 until 1 June 1993 (na 1990 parttime)
• - 

  hoogleraar politieke wetenschappen, Europees Universitair Instituut te Florence, from 1976 until 1979

• - 

  voorzitter begrotingscommissie Juridische Faculteit, Rijksuniversiteit Leiden, 1973
• - 

  voorzitter departement politieke wetenschappen, Europees Universitair Instituut te Florence, from 1976
• - 

  voorzitter begrotingscommissie Juridische Faculteit, Rijksuniversiteit Leiden, 1980
• - 

  Francqui-hoogleraar in de vergelijkende politieke wetenschap, Universiteit van Leuven, 1992

• - 

  erelid SPIL (Studievereniging voor Politicologen in Leiden)
• - 

  erelid NKWP (Nederlandse Kring voor Wetenschap der Politiek)

U ziet een selectie van de nevenfuncties. In de uitgebreide versie is een overzicht van nevenfuncties in te zien.

In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.

• - 

  Richtte in 1974 samen met Dr. N. Cramer het Parlementair Documentatie Centrum op
• - 

  Leerlingen (promovendi) van hem waren onder meer de latere hoogleraren J. Kooiman, Bart Tromp, Rudy Andeweg, Jacques Thomassen, Koen Koch, Jouke de Vries, Peter Mair, dr.J.E. Keman, Joop van den Berg, Ruud Koole en Monique Leijenaar, en voorts Madelon de Keizer, Ineke Secker en Gerard Visscher

• - 

  Leermeesters van hem waren onder meer prof. J. Barents (zijn promotor), prof. S. Kleerekoper en prof. J. Presser
• - 

  Werkte tijdens zijn studietijd als vrijwilliger bij de bibliotheek van het IISG (Internationale Instituut voor Sociale Geschiedenis) en bij het Instituut voor Perswetenschap
• - 

  Zijn zoon Ivo maakte deel uit van de staf van de National Security Council van de regering-Clinton en was in de regering-Obama ambassadeur bij de NAVO in Brussel
• - 

  Zijn zoon Eric is plaatsvervangend landsadvocaat

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Uitgebreide biografieën van de huidige leden van de Eerste en Tweede Kamer zijn beschikbaar via parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.

• 1. 

  'Vadertje Drees'. Eén van de grootste twintigste-eeuwse politici, onder wiens leiding na de Bevrijding zowel de dekolonisatie als de wederopbouw plaatsvonden. Overtuigd sociaaldemocraat, maar wel zeer pragmatisch ingesteld ('niet alles kan, en zeker niet alles tegelijk'). Groeide op in Amsterdam en klom op van stenograaf, SDAP-wethouder van Den Haag en Kamerlid, tot minister en minister-president. Had als wethouder van Den Haag al voor 1940 een goede naam als bestuurder. In de oorlog enige tijd gijzelaar en centrale figuur in het politieke verzet. Bracht in 1947 als minister van Sociale Zaken de Noodwet Ouderdomsvoorziening tot stand, de voorloper van de AOW. Werd zowel daardoor, als door zijn leiderschap en soberheid een populair staatsman, ook buiten zijn eigen kring. Tien jaar premier van brede coalities waarvan PvdA en KVP de kern vormden. Had goede contacten met Beel. Brak in de jaren '70 met zijn partij, de PvdA, uit onvrede over de koers. Sober levende en altijd eenvoudig gebleven man, die een zeer hoge leeftijd bereikte.