Mr.Dr. A.L. Scholtens

Eminent jurist, die na een degelijk proefschrift te hebben geschreven vele jaren secretaris-generaal was van de achtereenvolgende departementen die de sociale wetten ontwierpen. Was de rechterhand van de ministers Talma¹, Treub², Aalberse³ en hun opvolgers. Vrijwel geen vooroorlogse sociale wet is tot stand gekomen zonder dat hij er zijn stempel op heeft gedrukt. Bescheiden sociaal voelende man en vruchtbaar publicist. Als jurist vooral op het gebied van de sociale wetgeving en het ambtenarenrecht buitengewoon deskundig. Zijn medewerkers klaagden nog na zijn dood over zijn wel karakteristieke maar erg moeilijk te ontcijferen handschrift.

functie(s) in de periode 1918-1945: secretaris-generaal

• - 

  ambtenaar ter secretarie, gemeente Arnhem, from 1903 until 1905
• - 

  ambtenaar ter secretarie (rang: hoofdcommies), gemeente 's-Gravenhage, from 1905 until 1 September 1909
• - 

  ambtenaar afdeling arbeid (rang: hoofdcommies), ministerie van Landbouw, Handel en Nijverheid, from 1 September 1909 until 1 September 1917 (in 1914-1916 ministerie van Financiën en in 1916-1917 minister van Waterstaat)
• - 

  ambtenaar (rang: referendaris) bij de Raad van State, from 1 September 1917 until 4 October 1918
• - 

  secretaris-generaal ministerie van Arbeid, from 4 October 1918 until 1 January 1923
• - 

  secretaris-generaal ministerie van Arbeid, Handel en Nijverheid, from 1 January 1923 until 8 June 1933
• - 

  secretaris-generaal ministerie van Sociale Zaken, from 8 June 1933 until August 1940
• - 

  secretaris-generaal ministerie van Sociale Zaken, from May 1945 until 15 July 1945

• - 

  lid redactie tijdschrift "De Gemeentestem", from 1927 until 1950
• - 

  lid (voorlopig) bestuur Nederlandsche Vereeniging tot beoefening van het administratief recht, from March 1939
• - 

  voorzitter Raad van Toezicht Rijksverzekeringsbank, around 1946

In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.

• - 

  Voor het ontwerp van de Bakkerswet maakte hij in opdracht van de regering een reis naar Italië
• - 

  In 1911 bestudeerde hij in opdracht van minister Colijn in Zwitserland de legerorganisatie.
• - 

  Toen Aalberse in 1918 minister van Arbeid zou worden, wilde hij dat ambt alleen aanvaarden als Scholtens secretaris-generaal op het ministerie zou worden. Zo gebeurde het.

• - 

  Promoveerde in Leiden bij prof. mr. J. Krabbe
• - 

  Zijn vader was boekhandelaar

• - 

  H.J. Morren, "In memoriam mr.dr. A.L.Scholtens". in: maandblad "Arbeid" (1951), 74-76
• - 

  L. de Jong, "Het Koninkrijk der Nederlanden in de Tweede Wereldoorlog", deel 4, eerste helft, 134-135
• - 

  Stephan Steinmetz, "De tien van Den Haag - Topambtenaren tijdens de bezetting" (2025)

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Uitgebreide biografieën van de huidige leden van de Eerste en Tweede Kamer zijn beschikbaar via parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.

• 1. 

  Als minister in het kabinet-Heemskerk één van de grondleggers van de sociale wetgeving in Nederland. Sociaal voelende predikant die bij de Tweede Kamerverkiezingen in 1901 Troelstra versloeg in het district Tietjerksteradeel. Grote stevig gebouwde man met een jeugdig aanzien en een rustige spreektrant zonder preektoon (al vonden sommigen hem een 'langspreker'). Werd bij het totstandbrengen van zijn wetgeving vooral tegengewerkt door conservatieve geloofsgenoten in ARP en CHU. Bracht wel de Invaliditeits- en ouderdomswet en de Ziektewet tot stand, maar deze werden pas na enkele jaren ingevoerd. Harde werker, die zowel onder de zwaarte van het ambt als onder de tegenwerking bij zijn wetgevende arbeid leed. Werd na zijn ministerschap weer predikant, maar overleed al na enkele jaren.
   
• 2. 

  Vooraanstaand liberaal politicus uit het einde van de negentiende en begin van de twintigste eeuw. Hoogleraar economie in Amsterdam. Behoorde aanvankelijk tot de Radicalen en werd in 1904 Tweede Kamerlid voor de VDB, waarmee hij later echter brak. In 1913 minister in het kabinet-Cort van der Linden. Bezat uitstekende organisatorische kwaliteiten en zorgde tijdens de Eerste Wereldoorlog voor een voortvarend financieel-economisch beleid. Trad in 1916 af vanwege een conflict over het staatspensioen, maar keerde in 1917 weer terug. Werd in 1918 Tweede Kamerlid voor de Economische Bond, een liberale partij die een 'zakelijke' politiek voor stond. Voerde toen een sterk persoonlijke getinte verkiezingscampagne. Was nogal onberekenbaar; productief in denkbeelden, maar weinig resultaatgericht.
   
• 3. 

  Katholieke voorman, die als minister een belangrijk aandeel had in de sociale wetgeving. Was advocaat en wethouder in Leiden en volgde in 1903 Schaepman op als Kamerlid. Steunde de sociale-wetgevingsvoorstellen van Talma en bracht zelf een wet tegen oneerlijke concurrentie tot stand. Daarna hoogleraar in Delft en in 1918 in het kabinet-Ruijs de Beerenbrouck I de eerste minister van Arbeid. Werd de man van de 8-urendag en bracht diverse belangrijke wetten tot stand. Nadien als Kamerlid vertrouweling en opvolger van Nolens. In 1935 de hoofdrolspeler bij de kabinetscrisis over de financiële politiek van het kabinet-Colijn. Wist echter geen centrumlinks kabinet te vormen. Besloot zijn loopbaan als Kamervoorzitter en staatsraad. Had veel aanzien bij de katholieke vakbeweging, maar werd ook door politieke tegenstanders gewaardeerd.