E.G. (Liesbeth) Aiking-van Wageningen

Foto E.G. (Liesbeth) Aiking-van Wageningen
Source: Parlement.com.

Voormalige adviseur van milieuminister Irene Vorrink1 die in 1994 als Tweede Kamerlid voor het AOV werd gekozen. Koos in 1995 de zijde van Jet Nijpels2 toen het tot een breuk in de AOV-fractie kwam. Was eerder actief in het CDA en speelde een belangrijke rol bij de oprichting van de Stichting Natuur en Milieu. In de Kamer woordvoerster op het gebied van justitie, landbouw, natuurbeheer en huisvesting. Maakte deel uit van de enquêtecommissie opsporingsmethoden (IRT)3.

AOV, groep-Nijpels (ex-AOV)
functie(s) in de periode 1994-1998: lid Tweede Kamer

Contents

  1. Personal data
  2. Party/Movement
  3. Main functions and occupations
  4. Party political functions
  5. Other positions
  6. Education
  7. Activities
  8. Miscellaneous
  9. Publications
  10. Family
  11. Extended version

1.

Personal data

Surnames
Elisabeth Gepke (Liesbeth)

Place and date of birth
Amsterdam, 22 June 1928

2.

Party/Movement

Party/Parties
  • - 
    CDA (Christen-Democratisch Appèl)
  • - 
    AOV (Algemeen Ouderen Verbond), until 10 June 1995 (geroyeerd)
  • - 
    Senioren 2000, from 23 August 1995

National political party
groep-Nijpels (Tweede Kamer der Staten-Generaal), from 29 August 1995 until 19 May 1998

3.

Main functions and occupations

  • - 
    werkzaam op afdeling pers en culturele zaken, Nederlandse ambassade in Pretoria (Zuid-Afrika), from 1955 until 1956 (studieverblijf; onderbrak haar werk in het onderwijs)
  • - 
    betrokken bij het Centrum Milieuzorg, from 1970 (later opgegaan in de Stichting Natuur en Milieu)
  • - 
    raadadviseur ministerie van Volksgezondheid en Milieuhygiëne, from 1974 until 1976
  • - 
    coördinerend algemeen secretaris "Het Geldersch Landschap" en Stichting "Vrienden der Geldersche Kastelen" te Arnhem, from 1980 until 1991
  • - 
    lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, from 17 May 1994 until 19 May 1998

U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.

4.

Party political functions

In de uitgebreide versie is een overzicht van partijpolitieke functies opgenomen.

5.

Other positions

Previous
  • - 
    lid Raad inzake de Luchtverontreiniging
  • - 
    lid algemeen bestuur Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten (jaren'70)
  • - 
    lid Raad van Bewindvoerders Internationale School voor Wijsbegeerte te Leusden, from 1970 until 1981
  • - 
    medeorganiserend lid (en deelnemer) voorbereidingsgroep voor bijeenkomsten onder de titel "Tussentijds bestek" (vraagstukken rond milieu en economische groei), from 1974 until 1979

Derived functions
lid parlementaire enquêtecommissie opsporingsmethoden (Tweede Kamer der Staten-Generaal), from 6 December 1994 until 1996

6.

Education

In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.

7.

Activities

as Member of the Parliament
  • - 
    Was in de Tweede Kamer woordvoerster justitie, landbouw, natuurbeheer, milieubeheer en volkshuisvesting (vooral ouderenhuisvesting)

Dissenting voting behaviour
  • - 
    In 1994 en 1995 behoorde zij met Wil Verkerk tot de tegenstanders in de AOV-fractie van aanleg van de A73 ten oosten van de Maas en stemde vóór moties die dat wilde vastleggen

8.

Miscellaneous

algemeen
  • - 
    Nadat zij, met Jet Nijpels en Leo Boogaard, was geroyeerd als AOV-lid, beschouwden de fractieleden Van Wingerden en Verkerk, die 30 mei 1995 uit de AOV-fractie waren gezet, zich als rechtmatige AOV-fractie. Vanaf 29 augustus 1995 vormden Nijpels, Boogaard en zij de groep-Nijpels.

Private life
  • - 
    Was in de jaren zeventig betrokken bij de oprichting van de Stichting Natuur en Milieu (aanvankelijk geheten Stichting Centrum voor Milieuzorg)

9.

Publications

Publications
Toof Brader en Marja Vuijsje, "Haagse portretten. Tweede-Kamerleden, ministers, staatssecretarissen" (1995)

10.

Family

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

11.

Extended version

Uitgebreide biografieën van de huidige leden van de Eerste en Tweede Kamer zijn beschikbaar via parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.


  • 1. 
    Nonconformistische PvdA-senator en enige vrouwelijke minister in het kabinet-Den Uyl. Dochter van PvdA-voorman Koos Vorrink. Deskundig op het gebied van het sociaal recht en actief in Nieuw Links. Als minister van Volksgezondheid en Milieuhygiëne presenteerde zij diverse nota' s en bracht zijn enkele milieuwetten tot stand. Liberaliseerde verder de drugswetgeving, waarbij meer onderscheid werd gemaakt tussen hard- en softdrugs. Voorvechtster van vrouwenemancipatie. Verzette zich als minister openlijk tegen het besluit van haar collega Van Agt om het Openbaar Ministerie te gelasten de abortuskliniek 'Bloemenhove' te sluiten. Haar wethouderschap van Amsterdam werd geen succes en was van korte duur.
     
  • 2. 
    Fractieleider van het AOV en later van de naar haar genoemde groep-Nijpels in de Tweede Kamer. Was actief in de Eindhovense gemeentepolitiek, stapte na een conflict uit de VVD en werd in 1994 lijsttrekker van het door Martin Batenburg opgerichte Algemeen Ouderenverbond. Kon als voorzitster de haastig samengestelde fractie echter niet bijeenhouden en scheidde zich met twee anderen af. Richtte toen Senioren 2000 op. Na de verkiezingen van 1998 waarbij die partij geen zetel behaalde, verdween zij uit de politiek. Schoonzuster van VVD-voorman Ed Nijpels.
     
  • 3. 
    In december 1994 begon een parlementaire enquête naar het IRT (Interregionaal rechercheteam Noord-Holland/Utrecht) en de gehanteerde opsporingsmethoden in het kader van de aanpak van de (zware) drugscriminaliteit. De affaire brak los na het verschijnen van het rapport van de Commissie-Wierenga in maart 1994.