G.Ch.C. Pels Rijcken
Zeeofficier die in het conservatieve kabinet-Van Zuylen van Nijevelt1 minister van Marine was. Had een lange loopbaan bij de Marine en was onder meer onderwijzer van Japanse zeeofficieren en commandant van de marinebasis bij Den Helder. Toen hij in 1874 nogmaals kandidaat voor het ministerschap was, hielden zijn toekomstige collega's zijn benoeming tegen. Werd na zijn overlijden omschreven als hulpvaardig, nederig en geacht bij arm en rijk. Is de enige die tijdens zijn ministerschap voor een (lichte) overtreding door de Hoge Raad werd veroordeeld.
conservatief
functie(s) in de periode 1866-1868: minister
Contents
Gerhard Christiaan Coenraad
Place and date of birth
Princenhage (Brabant), 8 January 1810
Place and date of death
Breda, 2 May 1889 Party/Movement
conservatief
-
-commandant Zr.Ms. stoomschip "Ardjoeno", from 1 June 1862 (om het Japanse gezelschap af te halen uit Londen)
-
-commandant Zr.Ms. fregat "Zeeland", from 1863 until 1864 (reis naar Zuid-Amerika, Kaap de Goede Hoop)
-
-directeur en commandant Marine-etablissement te Willemsoord, from 1 July 1865 until 1 June 1866
-
-minister van Marine, from 1 June 1866 until 4 June 1868 (benoemd bij K.B. van 30 mei 1866)
-
-gepensioneerd, from 1 August 1868
Military rank (officer) (4/6)
-
-kapitein-luitenant-ter-zee, from 1 May 1856 until 19 February 1861
-
-kapitein-ter-zee, from 19 February 1861 until 1 July 1865
-
-schout-bij-nacht, from 1 July 1865 until 1 August 1868
-
-vice-admiraal b.d., from 1 August 1868
U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.
adjudant in buitengewone dienst van Z.M. koning Willem III, from 13 June 1865 until 2 May 1889In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.
algemeen-
-Was in februari 1866 kandidaat voor de opvolging van de overleden minister Huyssen van Kattendijke
-
-Was in 1874 kandidaat-minister van Marine, maar zijn toekomstige ambtgenoten dwongen Heemskerk uit te zien naar een andere kandidaat in verband met de "seniele" indruk die Pels Rijcken gemaakt had bij een eerste bijeenkomst van de beoogde ministers
Private life
-
-Een broer van hem (Frans Marinus Christiaan) was burgemeester van Arnhem (1872-1884)
-
-Zijn vader was schout van Princenhage en wethouder van Breda
-
-Zijn moeder was een nicht van W.R. baron van Heeckeren van Brandsenburg, lid Notabelenvergadering en Tweede Kamerlid
-
-Werd in januari 1868 voor de Hoge Raad gedaagd vanwege het niet vastleggen en vasthouden van een hond in een gemeente waar de veetyfus heerste. Hij werd bij verstek veroordeeld tot een boete van f 10,- of een dag gevangenis. Vervolging door de Hoge Raad was geboden op grond van de uit 1838 daterende Wet op de rechterlijke organisatie, waarin nog werd verwezen naar de tekst van de Grondwet uit 1814.
Campaign trail
-
-Was in 1869 in het district Amsterdam bij de periodieke verkiezingen verliezend conservatief kandidaat
-
-Ned. Patriciaat, 1913
-
-J. Huizinga, "Mr. J. Heemskerk, conservatief zonder partij"
-
-D. Vries, "Gerhard Pels Rijcken zeeofficier en minister in de negentiende eeuw" (2019)
In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.
Uitgebreide biografieën van de huidige leden van de Eerste en Tweede Kamer zijn beschikbaar via parlement.com.
Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:
In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.
- 1.Dit (koninklijke) minderheidskabinet bestond uit conservatieve ministers, onder wie een katholieke conservatief. Het kabinet, dat aanvankelijk ook bekend stond als kabinet-Mijer, ging na parlementaire nederlagen twee keer de strijd aan met de Tweede Kamer. Zowel in 1866 als 1868 werd de Kamer namelijk ontbonden. Pas na een derde nederlaag eindigde deze 'conflictentijd' in een overwinning voor de (liberale) Kamermeerderheid.