J.F. van der Heijde

Eindhovense notaris die buitengewoon lid was van de Dubbele Kamer in 1848 en daarna gewoon Tweede Kamerlid. Eén van de meer vooruitstrevende katholieke liberalen uit Noord-Brabant, die volop steun gaf aan Thorbecke¹. Werd in 1853 na een door intriges bepaalde verkiezingsstrijd vervangen door een conservatievere afgevaardigde, maar keerde na een jaar terug in de Tweede Kamer. Overleed echter al korte tijd daarna.

liberaal, 'pragmatisch' liberaal
functie(s) in de periode 1848-1854: buitengewoon lid Tweede Kamer, lid Tweede Kamer

• - 

  wethouder van Eindhoven, from 18 February 1847 until June 1850
• - 

  lid Provinciale Staten van Noord-Brabant, from 6 July 1847 until 18 September 1848 (voor de steden, Eindhoven)
• - 

  buitengewoon lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, from 18 September 1848 until 8 October 1848 (voor Noord-Brabant)
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, from 13 February 1849 until 20 August 1850 (voor het kiesdistrict Eindhoven)
• - 

  notaris te Strijp, from 7 June 1850 until 25 July 1854
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, from 7 October 1850 until 26 April 1853 (voor het kiesdistrict Eindhoven)
• - 

  lid gemeenteraad van Strijp, from October 1851 until 25 July 1854
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, from 15 May 1854 until 25 July 1854 (voor het kiesdistrict Eindhoven)

U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.

In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.

• - 

  Sprak in de Tweede Kamer vooral over juridische, financiële en bestuurlijke aangelegenheden

• - 

  Zijn vader was burgemeester van Strijp (1814-1820 en 1831-1842)

• - 

  Werd in 1848 door de Staten van Noord-Brabant als zevende (laatste) buitengewone afgevaardigde voor de Dubbele Kamer gekozen
• - 

  Versloeg in 1848 in het district Eindhoven J.O. de Jong van Beek en Donk
• - 

  Werd in 1850 bij de algemene verkiezingen samen met J.B. Bots gekozen. Zij versloegen o.a. J.O. de Jong van Beek en Donk en P. van den Heuvel.
• - 

  Werd in 1853 bij de algemene verkiezingen na herstemming verslagen door P. van den Heuvel
• - 

  Werd in 1854 bij tussentijdse een verkiezing in het district Eindhoven bij enkelvoudige kandidaatstelling gekozen

• - 

  Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek, deel IX, 361
• - 

  H. Meelen, scriptie Staatkundig Historische Studiën, RU Leiden (1975)

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Uitgebreide biografieën van de huidige leden van de Eerste en Tweede Kamer zijn beschikbaar via parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.

• 1. 

  Liberale staatsman. Hoogleraar in Gent en Leiden, die als voorzitter van de Grondwetscommissie in 1848 grondlegger was van onze parlementaire democratie. Kwam als Tweede Kamerlid al in 1844 met acht medeleden met een voorstel tot herziening van de Grondwet in democratische zin. Werd in 1848 door koning Willem II gevraagd een liberale Grondwet te ontwerpen. Hierdoor kwamen er rechtstreekse verkiezingen en ministeriële verantwoordelijkheid en werden parlementaire rechten uitgebreid. Leidde daarna drie keer een kabinet, waarbij hij onder meer de Kieswet, Gemeentewet en Provincie Wet tot stand bracht. Legde daarmee ook de basis voor de bestuurlijke organisatie met drie bestuurslagen. Zijn tweede kabinet zorgde voor instelling van de HBS en aanleg van de Nieuwe Waterweg. Had niet de sympathie van koning Willem III. Hoewel hij veel medestanders later van zich vervreemdde en soms weerstanden opriep, was hij ongetwijfeld de grootste staatsman van de negentiende eeuw.