Mr. P.J.M. (Piet) Aalberse

In jaren zestig voorzitter van de KVP en Tweede Kamerlid. Zoon van minister Aalberse¹ en advocaat in Den Haag, die van huis uit gepokt en gemazeld was in de sfeer van katholieke politieke en maatschappelijke organisaties. Leidde met Schmelzer² de KVP en was voorstander van christendemocratische samenwerking. Ook actief in de gemeentepolitiek in Wassenaar en Den Haag. Weinig markant, maar om zijn politieke dienstbaarheid algemeen gerespecteerd. Bescheiden man die goed kon luisteren. Na zijn vertrek uit Tweede Kamer werd hij lid van de Raad van State³.

KVP
functie(s) in de periode 1962-1980: lid Tweede Kamer, partijvoorzitter, lid Raad van State

• - 

  lid gemeenteraad van Wassenaar, from 2 September 1946 until 7 October 1954
• - 

  lid gemeenteraad van 's-Gravenhage, from 2 September 1958 until 2 September 1963
• - 

  voorzitter KVP, from 23 June 1962 until 30 March 1968
• - 

  lid Tweede Kamer der Staten-Generaal, from 5 June 1963 until 16 March 1969
• - 

  lid Raad van State, from 16 March 1969 until 1 May 1980 (benoemd bij K.B. van 18 februari 1969)

U ziet een selectie van de loopbaan. In de uitgebreide versie is de gehele loopbaan in te zien.

In de uitgebreide versie is een overzicht van partijpolitieke functies opgenomen.

• - 

  hoogheemraad Hoogheemraadschap van Delfland, from 1961 until 1966
• - 

  directeur-secretaris Arbitrage Instituut Bouwstoffen, around 1964
• - 

  lid Raad van Commissarissen sigarettenfabriek "Laurens", from 1966
• - 

  adviseur drs. R.F.M. Lubbers

• - 

  lid afdeling Economische Zaken (Raad van State)
• - 

  lid afdeling Landbouw en Visserij (Raad van State)
• - 

  lid afdeling Sociale Zaken en Volksgezondheid (Raad van State)
• - 

  lid afdeling geschillen van bestuur (Raad van State)

U ziet een selectie van de nevenfuncties. In de uitgebreide versie is een overzicht van nevenfuncties in te zien.

In de uitgebreide versie is een overzicht van de opleiding(en) opgenomen.

• - 

  Hield zich in de Tweede Kamer onder meer bezig met sociale zaken (loonbeleid, sociale zekerheid), koninklijk huis en Koninkrijksaangelegenheden. Was in 1966 woordvoerder bij het debat over de strafonderbreking van de Duitse oorlogsmisdadiger Lages.

• - 

  G. Puchinger, "Hergroepering der partijen?" (1968), 521
• - 

  J. Bosmans, "Aalberse, Petrus Josephus Mattheus (1910-1989)", in: Biografisch Woordenboek van Nederland, deel V (digitale versie)

In de uitgebreide versie zijn, indien bekend, de familierelaties opgenomen.

Uitgebreide biografieën van de huidige leden van de Eerste en Tweede Kamer zijn beschikbaar via parlement.com.

Voor de overige ruim 5000 biografieën geldt het volgende:

In het digitale biografisch archief van de Stichting PDC, partner van het Montesquieu Instituut, is een uitgebreide versie aanwezig met bijvoorbeeld partijpolitieke functies, maatschappelijke nevenfuncties, parlementaire activiteiten, opleiding en wetenswaardigheden. Voorlopig is het beschikbaar stellen van uitgebreide biografieën, en/of daarop gebaseerde statistische gegevens, opgeschort. Wilt u een uitgebreide biografie inzien? Laat het ons weten als u daar belangstelling voor heeft.

• 1. 

  Katholieke voorman, die als minister een belangrijk aandeel had in de sociale wetgeving. Was advocaat en wethouder in Leiden en volgde in 1903 Schaepman op als Kamerlid. Steunde de sociale-wetgevingsvoorstellen van Talma en bracht zelf een wet tegen oneerlijke concurrentie tot stand. Daarna hoogleraar in Delft en in 1918 in het kabinet-Ruijs de Beerenbrouck I de eerste minister van Arbeid. Werd de man van de 8-urendag en bracht diverse belangrijke wetten tot stand. Nadien als Kamerlid vertrouweling en opvolger van Nolens. In 1935 de hoofdrolspeler bij de kabinetscrisis over de financiële politiek van het kabinet-Colijn. Wist echter geen centrumlinks kabinet te vormen. Besloot zijn loopbaan als Kamervoorzitter en staatsraad. Had veel aanzien bij de katholieke vakbeweging, maar werd ook door politieke tegenstanders gewaardeerd.
   
• 2. 

  Leider van de KVP in de jaren zestig, toentertijd de grootste partij. Pragmatische christendemocraat, die na een ambtelijke loopbaan snel carrière maakte in de politiek, mede dankzij de steun van KVP-voorman Romme. Werd na staatssecretariaten in de kabinetten-Drees, -Beel en -De Quay eind 1963 fractievoorzitter. Speelde als zodanig een hoofdrol in de naar hem genoemde 'Nacht'. Een door hem ingediende motie leidde toen (14 oktober 1966) tot de val van het door zijn partijgenoot Cals geleide kabinet. Leidde daarna nog tot 1971 zijn partij en werd vervolgens minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet-Biesheuvel. Charmante, hoffelijke man, die echter evenzeer als behendig machtspoliticus werd gezien. Door de cabaretier Wim Kan werd hij vanwege zijn rol bij de kabinetscrisis van 1966 omschreven als 'een (gladde) teckel met een vette kluif in zijn bek'.
   
• 3. 

  De Raad van State is een van de Hoge Colleges van Staat en heeft als voornaamste taak de regering en het parlement te adviseren over wetgeving en bestuur. Daarnaast is deze instantie de hoogste algemene bestuursrechter.