Considerations on COM(2017)60 - UNWTO Convention on the protection of tourists and the rights and obligations of tourism service providers

Please note

This page contains a limited version of this dossier in the EU Monitor.

 
 
De Europese Unie heeft gedetailleerde wetgeving vastgesteld op het gebied van pakketreizen en gekoppelde reisarrangementen. Op 25 november 2015 hebben het Europees Parlement en de Raad Richtlijn (EU) 2015/23027 betreffende pakketreizen en gekoppelde reisarrangementen vastgesteld, tot intrekking van Richtlijn 2011/314/EEG8 van 13 juni 1990 betreffende pakketreizen, met inbegrip van vakantiepakketten en rondreispakketten. Richtlijn (EU) 2015/2302 behelst een volledige harmonisatie van de nationale voorschriften inzake pakketreizen en gekoppelde reisarrangementen.

Richtlijn 2011/83/EU9 betreffende consumentenrechten bevat voorschriften over verplichtingen inzake precontractuele informatie voor overeenkomsten op afstand, buiten verkoopruimten gesloten overeenkomsten en andere tussen handelaren en consumenten gesloten overeenkomsten, waaronder overeenkomsten betreffende diensten op het gebied van verblijfsaccommodatie. De voorschriften inzake overeenkomsten op afstand en buiten verkoopruimten gesloten overeenkomsten zijn volledig geharmoniseerd en bevatten tevens bepalingen over de inhoud van dergelijke overeenkomsten.

Door middel van het Uniemechanisme voor civiele bescherming, dat is ingesteld bij Besluit nr, 1313/2013/EU10, biedt de Unie ondersteuning en aanvulling, vergemakkelijkt zij de coördinatie van de acties van de lidstaten op het gebied van rampenpreventie, paraatheid en respons, en bevordert zij de samenhang bij internationale acties op het gebied van civiele

10

Richtlijn (EU) 2015/2302 van het Europees Parlement en de Raad van 25 december 2015 betreffende

pakketreizen en gekoppelde reisarrangementen, houdend wijziging van Verordening (EG) nr.

2006/2004 en van Richtlijn 2011/83/EU van het Europees Parlement en de Raad, en tot intrekking van

Richtlijn 90/314/EEG van de Raad, PB L 326 van 11.12.2015, blz. 1.

Richtlijn 90/314/EEG betreffende pakketreizen, met inbegrip van vakantiepakketten en

rondreispakketten, PB L 158 van 23.6.1990, blz. 59.

Richtlijn 2011/83/EU van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2011 betreffende

consumentenrechten, tot wijziging van Richtlijn 93/13/EEG van de Raad en van Richtlijn 1999/44/EG

van het Europees Parlement en de Raad en tot intrekking van Richtlijn 85/577/EEG en van Richtlijn

97/7/EG van het Europees Parlement en de Raad, PB L 304 van 22.11.2011. blz. 64.

Besluit nr. 1313/2013/EU van het Europees Parlement en de Raad vpirhJs7ddöime!*we£8dvSn{}etali een Uniemechanisme voor civiele bescherming, PB L 347 van 20.12.:


mmm»m m in mm - vi %,m m


bescherming. Het mechanisme kan ook worden gebruikt voor het verlenen van steun in het kader van civiele bescherming voor consulaire bijstand aan burgers van de Unie die in een derde land in een rampsituatie verkeren, indien de consulaire autoriteiten van de betrokken lidstaten een daartoe strekkend verzoek doen.

De Wereldorganisatie voor Toerisme (WOT) werkt aan een internationaal verdrag inzake de bescherming van toeristen en de rechten en plichten van verrichters van toeristische diensten. Na de vaststelling van Richtlijn (EU) 2015/2302 zijn de besprekingen binnen de WOT-werkgroep hervat en het verdrag zou in september 2017 aan de algemene vergadering van de WOT kunnen worden voorgelegd.

Bij ondertekening van of toetreding tot het verdrag dient elke partij ten minste een van de drie bijlagen bij het verdrag te aanvaarden. Bijlage I betreft verplichtingen van gaststaten tot het verlenen van bijstand aan toeristen uit andere staten in noodsituaties, bijlage II behandelt kwesties die vergelijkbaar zijn met die welke onder de nieuwe EU-pakketreizenrichtlijn (2015/2302) vallen, en bijlage III bestrijkt verblijfsaccommodatie voor toeristen, met inbegrip van informatieverplichtingen als geregeld bij Richtlijn 2011/83/EU. De bijlagen bevatten normen (verplichte minimumeisen) en aanbevolen praktijken (niet wettelijk bindend).

Door aan de onderhandelingen deel te nemen, kan de Unie in het belang van de burgers van de Unie en de in de Unie gevestigde reisondernemingen invloed uitoefenen op de ontwikkeling van de internationale minimumnormen en aanbevolen praktijken op het gebied van pakketreizen en verblijfsaccommodatie die geënt zijn op wetgeving van de Unie, en kan zij bijdragen tot de vaststelling van internationale minimumnormen en aanbevelingen inzake bijstand aan toeristen in noodsituaties. Tegelijkertijd kan de Unie voorkomen dat er internationale normen worden vastgesteld die onverenigbaar zijn met de wetgeving van de Unie, meer bepaald de Richtlijnen (EU) nr. 2015/2302 en 2011/83, en andere beleidsmaatregelen van de Unie.

Gezien haar bevoegdheid en haar belangen op de gebieden waarop het verdrag van toepassing is, zou de Europese Unie moeten deelnemen aan de onderhandelingen over het WOT-verdrag, met inbegrip van de drie bijlagen daarbij.